برملا کردن خود واقعی آدم ها در «عیدی اچ دی»

اصطلاح «زیست مجازی» بیانگر نوعی سبک زندگی نوین است که همه ما شهروندان امروزی به ناچار باید ملزومات آن را بیاموزیم. این شیوه از زندگی به شهروندان پیشنهاد می دهد که بخشی از فعالیت ها، تعاملات و ارتباطات خود را به فضای مجازی منتقل کنند. برنامه عیدی اچ دی که از پلتفرم فیلم نت پخش می شود، یکی از تاک شوهای موفق این روزهاست، به سراغ مباحث و آدم هایی می رود که حاصل بخش سرگرم کننده زیست مجازی هستند. مهمان های دعوت شده به برنامه را می توان در دو گروه دسته بندی کرد. چهره هایی مثل مهیار حسن که کارشان را در رسانه های اجتماعی مثل یوتیوب و اینستاگرام آغاز کرده و همان جا مشهور شده اند. گروه دوم افرادی هستند که در رسانه های مختلف حضور دارند؛ ولی در فضای مجازی درباره آن ها بحث های متنوعی شکل گرفته است. مسعود فراستی، ایرج ملکی، مریم امیرجلالی و مسعود روشن پژوه را می توان در گروه دوم قرار داد.

مجری برنامه در کنار این مهمانان اصلی دیگر چهره های وایرال شده در فضای مجازی (مثل پسربچه ای که می گفت واقعیه یا کیه) را معرفی و تاکید می کند که هدف اصلی عیدی اچ دی پرداختن به جنبه های سرگرم کننده فضای مجازی فارسی است.

این برنامه درپی برملا کردن خود واقعی آدم هاست. برداشت ذهنی مخاطب از مریم امیرجلالی همان چیزی است که قبلا فکرش را می کرده است. مخاطب تصور می کرده این بازیگر همچون نقش هایش زود عصبانی می شود. سؤالات برنامه به گونه ای طراحی شده اند که این عصبانیت در رفتار و گفتار مریم امیرجلالی ظهور و بروز پیدا کند. در واقع برنامه بر قضاوت های شخصی و جمعی مخاطبان مهر تأیید می زند. این اتفاق چند بار دیگر درباره ی مهمان های مختلف رخ می دهد.

به عنوان مثال مخاطبان مسعود فراستی را به عنوان منتقدی سخت گیر می شناسند که از اکثر فیلم های سینمای ایران متنفر است. برنامه عیدی اچ دی با طرح این سوال که کدام سینماگر بدتر است بستری را فراهم می کند تا فراستی خشم و نفرتش را فریاد بزند.چند سال پیش یکی از مجری ها می خواست با فراستی وارد چالش شود و او را محکوم کند. این چالش نتیجه خوبی در پی نداشت چراکه فراستی در اواسط به نامه در اعتراض به بی احترامی که به او شده بود صحنه را ترک کرد و رفت. امیرحسین قیاسی اما نمی خواهد اشتباه بودن افکار و تصورات فراستی را به بیننده نشان بدهد. بلکه می خواهد ذره بینی روی فراستی بگیرد و سخت گیر بودن او را همان گونه که هست عیان کند.به همین خاطر است که مجری نظرات مهمان ها را زیر سوال نمی برد و با سکوت یا لبخند اجازه می دهد آنها حرف دل شان را بیان کنند.

در قسمتی که ایرج ملکی مهمان برنامه شد همین شگرد به کمک عیدی اچ دی آمد. او با اعتمادبه نفس زیاد لطیفه های بی مزه تعریف می کرد. همچنین خودش را جای نقش های ماندگار سینمای ایران و جهان قرار می داد و دیالوگ های معروف شان را می گفت. ملکی دیالوگ ها را آن قدر ناشیانه بیان می کرد که کل سکانس تقلید شده تبدیل به یک موقعیت کمیک می شد. این بازسازی دقیقاً تکرار همان دیالوگ معروف بود که «چطور به تو گیر ندادن»؟

برنامه عیدی اچ دی در مواجهه با این مهمان ها توانسته کلیشه های ذهنی برآمده از قضاوت های فضای مجازی را بازسازی کند. به عنوان مثال تلاش کرده عصبانیت مریم امیرجلالی، سخت گیری مسعود فراستی و اعتمادبه نفس ایرج ملکی را با جزئیات بیشتری به مخاطب نشان بدهد.

این برنامه که به فضای مجازی و چهره ها و اتفاقات ریز و درشتش می پردازد تاکنون توانسته از همین حوزه بازخوردهای خوب و مناسبی بگیرد. بخش های زیادی از گفته های مهمانان در شبکه های اجتماعی وایرال شده است. مثلاً این گفته مسعود فراستی که من فیلم ها را ندیده نقد می کنم، با واکنش های مختلفی مواجه شد. حرف های مریم امیرجلالی درباره سینماگران مختلف نیز زیاد دست به دست شد. ممکن است با بخشی از موضع گیری های این مهمانان مخالف باشیم؛ ولی انتشار چند باره این حرف ها در شبکه های اجتماعی نشان می دهد که این حرف ها تازه و جدید بوده اند. این چهره ها تا کنون مصاحبه های متعددی داشته اند و حرف های زیادی زده اند. اما صحبت ها وقتی مورد توجه واقع می شوند که تکراری نباشند.

عیدی اچ دی در مقایسه با سایر تاک شوهای تلویزیون و شبکه نمایش خانگی یک برنامه ساده و جمع وجور و کم خرج محسوب می شود. دکور در فضایی کوچک بنا شده و به شدت معمولی است. امیرحسین قیاسی فعلا یک سلبریتی محسوب نمی شود. چرا که سابقه زیای در اجرا ندارد و مردم همچنان با استندآپ کمدی های خندوانه او را به یاد می آورند. مهمان های دعوت شده نیز جزو چهره های گران قیمت سینما و تلویزیون نیستند و برای حضور در عیدی اچ دی نیز احتمالا دستمزد زیادی نگرفته اند. در مجموع همه عناصر برنامه مثل مهمان و مجری و دکور به لحاظ معمولی بودن در یک سطح هستند و با هم تناسب دارند.