اسپیس ایکس پس از رقابت با شرکت OneWeb برای تحت پوشش قرار دادن قطب شمال با اینترنت ماهواره ای، حالا به سراغ قطب جنوب رفته است. بنیاد ملی علوم آمریکا (NSF) اکنون در حال آزمایش یکی از ترمینال های استارلینک در ایستگاه «مک موردو» در جنوبگان است تا به دانشمندان خود اجازه دهد تا راحت تر کارهای خود را از این قاره دورافتاده انجام دهند.
مک موردو با جمعیت 1000 نفری در تابستان به عنوان پرجمعیت ترین ایستگاه جنوبگان به اینترنت ماهواره ای دسترسی دارد، اما اینترنت فعلی آن ها فاقد کیفیت مطلوب است. همه ساکنان این ایستگاه یک اینترنت 17 مگابیت بر ثانیه ای را با هم شریک هستند که توانایی های بسیاری از افراد را محدود می کند. ولی با کمک ترمینال استارلینک می توان سرعت را به دامنه 50 تا 200 مگابیت بر ثانیه رساند.
این سرعت شاید همچنان برای تماشای فیلم های سرویس نتفلیکس کافی نباشد و حتی در فصل زمستان که تعداد نفرات حاضر در ایستگاه پایین می آید، بهترین اینترنت ممکن را ارائه نکند، اما حداقل اجازه می دهد تا دانشمندان داده های علمی خود را راحت تر به جهان مخابره کنند.
استارلینک حالا در هفت قاره فعال است؟
«مایک انگلند»، سخنگوی بنیاد ملی علوم آمریکا اعلام کرده که فعلا نمی توان گفت این اینترنت دقیقا به چه دردی خواهد خورد، چون هنوز در فاز بتا قرار دارد. از سوی دیگر، اسپیس ایکس توییت NSF را بازنشر کرده و نوشته استارلینک حالا در تمامی هفت قاره سرویس دهی می کند. این شرکت می گوید خدمت رسانی در مناطق دورافتاده ای مثل جنوبگان به خاطر شبکه لیزر فضایی استارلینک ممکن شده است.
البته گفتنی است که با بررسی های بیشتر به نظر می رسد که این ادعا چندان درست نباشد. کاربران در آسیا و آفریقا هنوز نمی توانند به اینترنت ماهواره ای استارلینک دسترسی پیدا کنند، هرچند وعده داده شده که تا پایان سال این سرویس حداقل در دو کشور از هر دو قاره فعال شود.
اگر آزمایش جنوبگان با موفقیت پیش برود، اسپیس ایکس دست کم نشان می دهد که فناوری لازم برای سرویس دهی به دورافتاده ترین نقاط زمین را در اختیار دارد.
نویسنده و مترجم : ایمان صاحبی