نوعی دیگر

نوعی دیگر در شرایط بعد از جنگ در سال 73 روی آنتن رفت. نیاز مبرم جامعه ما برنامه تلویزیونی مثل نوعی دیگر و بیان نکات اخلاقی و اجتماعی نبود، نیاز جامعه اما این بود که در مورد مسائل دیگر جز آنچه در سطح جامعه مطرح بود مثل جنگ، صحبت  شود. نیاز جامعه بود که در مورد خانواده و روابط انسان‌ها صحبت کند. در حقیقت نیاز به گفت‌و‌گوهایی بر مبنای شور و مشورت بود. بر همین اساس آقای دکتر جلالی برای ما طرح «نوعی دیگر» را آورد. تازگی‌ها در بلاد پیشرفته باب شده بود که برنامه‌هایی با این مضمون می‌ساختند. هر در یک کلید ندارد، اما وقتی که یک در هست حتما باید کلیدی هم باشد. یک در می‌تواند با کلیدهای دیگری هم باز شود.

ما به این فکر افتادیم که این برنامه را بسازیم. صحبت بین آقای بیرنگ و رسام بود، وقتی من رسیدم می‌خواستند کارگردان انتخاب کنند. من معتقد بودم کارگردان باید انسان فهیم و مطلعی باشد و دوستان نظرشان روی من بود. اینطور شد که در آن مجموعه هم بازیگری کردم، هم کارگردانی و گاهی هم به نوشتن متن مشغول بودم. بسیاری از نیازهای جامعه ما ممکن است برطرف نشده باشد، اما معتقدم در حال حاضر جامعه ما به ساخت برنامه‌هایی با مضمون اجتماعی و با تجاربی همچون «نوعی دیگر» نیاز دارد.

برنامه‌ای که نوعی دیگر باشد، حرفی تازه بزند و برای مردم فکر و اندیشه تازه‌ای داشته باشد. نوعی دیگر بودجه زیادی لازم نداشت. البته مسئله چندان مالی نیست، موضوع به اندیشه مربوط است. اگر ما بتوانیم به عنوان راهبران و برنامه‌سازان تلویزیون خودمان را تنظیم کنیم و دریابیم اندیشه مردم درباره ماهیت برنامه تلویزیونی چیست و برنامه‌های تولیدی فعلی چه موقعیتی نسبت به نیاز و خواست مردم دارد، یک مقدار راحت‌تر می‌توانیم برنامه‌سازی مفید انجام دهیم.

ما با هزینه متوازن مالی در نوعی دیگر به نتیجه رسیدیم. موضوع اصلی خلاقیت بود و ما به خلاقیت آدم‌ها فکر می‌کردیم. خانم ملک جهان‌ختائی از طراحان خوب تئاتر بودند و برای اولین بار به ما افتخار دادند در نوعی دیگر با ما همکاری کنند. خانه‌ای که عکس‌های صحنه ما از آن تهیه شده بود خانه ایشان بود. کار در لوکیشن کمتر از 150 متری تصویربرداری شد. منظور این است هر جا به خلاقیت آدم‌ها تکیه کنیم امکانات فیزیکی لازم به حداقل می‌رسد یا نیاز مالی ممکن است به حداقل برسد.

بحث اصلی خلاقیت آدم‌هاست. در حال حاضر هم نیاز جامعه این است که برنامه‌هایی از نوعی دیگر برای آنها ساخته شود. در حال حاضر بودجه‌هایی برای ساخت سریال‌هایی مصرف می‌شود که بعدا متوجه می‌شویم کپی‌برداری از نمونه‌های خارجی هستند و برای جامعه ما موضوعیتی ندارند. اینکه چرا صدا و سیما بودجه را صرف ساخت برنامه‌هایی از نوع دیگر نمی‌کند باید از مسئولان آن سازمان پرسید.

کارگردان