نقد و ضد نقد

بازار نقد کارنامه و برنامه دولت در حوزه اقتصاد در این روزهای داغ نزدیک به انتخابات مجلس قانون‌گذاری پررونق است. هر فرد، طیف و حزب سیاسی که در جبهه مخالفان دولت فعلی قرار گرفته است با هر میزان از تخصص و کارشناسی و با هر میزان از باور کارشناسی مجوز پرتاب تیر نقد به سوی دولت را دریافت کرده است. فردی خرید هواپیما را خیانت می‌داند و در همان حال فرد دیگری معتقد است که به جای خرید هواپیما خوب بود پولش را به تولید می‌دادند و فرد دیگری معتقد است این هواپیماها اصولا محل نشستن در فرودگاه‌های ایران را ندارند. یک اقتصاددان منتقد دولت می‌گوید که دولت بر 700هزار میلیارد تومان از نقدینگی تسلط ندارد و فراموش می‌کند توضیح دهد که این همه نقدینگی در کجا و نزد کدام‌یک از نهادها و موسسه‌های غیرمجاز قرار دارد و چگونه است که زور بانک مرکزی به آنها نمی‌رسد.

اقتصاددان دیگری قراردادهای نفتی را ابزار نفوذ می‌داند و توجه ندارد که هنوز هیچ قراردادی منعقد نشده و این قراردادها فقط یک مدل پیشنهادی است. یک رسانه ناگهان یادش می‌آید که صادرات گاز در سال 1393 سقوط کرده و رسانه دیگر به نقل از فردی که قرار است به مجلس برود سقوط قیمت نفت و گاز را به سخنان وزیر نفت ایران نسبت می‌دهد و می‌گوید که او با عربستان سعودی همراه و سازگار بوده است. در حالی که هر فردی با اطلاعات محدود می‌داند قاچاق میوه از گمرک غیرممکن است، ناگهان کشف می‌شود که میوه‌ها شبانه از گمرک آمده‌اند.

در همین حال کاهش نرخ سود بانکی رخ داده از سوی بانک مرکزی و بانک‌ها که خواسته همین منتقدان سرسخت بوده است به تبانی تلقی می‌شود و پرسیده می‌شود چرا چنین شد و... نقد دولت البته که  حق منتقدان سیاسی و اقتصادی دولت است اما معلوم نیست چرا ناگهان بازار داغ می‌شود و هر کالایی با هر میزان کیفیت در سبد نقد به شهروندان ایرانی عرضه می‌شود.

چرا وضع چنین شده است؟ البته که بازار می‌تواند داغ باشد، اما به نظر می‌رسد دولت محترم و ده‌ها سازمان و نهاد وابسته به دولت و روابط عمومی این شرکت‌ها، موسسه‌ها و سازمان‌ها هرکدام در حوزه وظایف و ماموریت‌های سازمانی خود همین روزها باید پاسخ هر نقد کارشناسی را در کوتاه‌ترین زمان ممکن بدهند تا دولت از زیر فشار درآید. دولت محترم باید حتی اگر می‌تواند از تلویزیون وقت خریداری کند و نقدها را در زمان مناسب پاسخ دهد.

عضو شورای سردبیری