درس‌های مدیریتی کارلوس؛ مدیریت داشته‌ها

اینکه شکست تیم‌ملی فوتبال ایران از آرژانتین نه یک شکست، که یک پیروزی بود نه ادعای من بلکه باور بخش مهمی از کسانی است که نشستند و با تمام وجود این بازی درخشان را دیدند. می‌پرسم آیا ما بازیکنانی به همان کیفیت تکنیکی مسی و رومرو و دی ماریا در اختیار داشتیم؟ با همان میزان تجربه بین‌المللی؟ حتی با همان قدرت بدنی؟ پاسخ در اغلب این موارد منفی است.

راز هماوردی پایاپای بازیکنان ایرانی در نگاه عمیق‌تر مدیریت علمی، هوشمندانه و جسورانه یک مدیر بالفطره یعنی کارلوس کی‌روش است.  به اعتقاد من مهم‌ترین عنصر مدیریتی کارلوس، مدیریت صحیح و البته تا حدی نبوغ‌آمیز داشته‌هاست.

حداقل 50‌سال در این کشور توهم‌زده، سخن از نبود منابع کافی برای پیشرفت زده شده است و البته سال‌هایی هم هست که از منابع خدادادی فراوان و هدر رفتن و به نتیجه نرسیدن آنها به دلیل غفلت و سوء‌مدیریت صحبت می‌شود. میلیاردها دلار را از کف بی‌کفایتی به کام دیگران ریختیم و با کمی از آن تبلیغات کردیم. کی‌روش به زبان عمل و البته با پایمردی برسر اصول مدیریتی خود نمونه‌ای از مدیریت داشته‌ها و حداکثر استفاده از توانایی‌های بالقوه بازیکنان خود را در یک برنامه زمان‌بندی مشخص نشان داد. باور کنید که این‌بار اتفاق و حادثه در فوتبال (که همه آن را می‌شناسیم) به کمک آرژانتین آمد وگرنه مدیریت کارلوس بی‌نقص بود.

برای اینکه در کسب‌و‌کار خود موفق و پیشرو باشیم، مهم نیست که بهترین منابع مالی و تکنولوژیک را در اختیار داشته باشیم، بلکه مهم‌تر آن است که تمام دارایی‌های خود را برای موفقیت شناخته و از آن استفاده کنیم. فکر می‌کنم چاره‌ای نداریم که جادوی مدیریت را باور کنیم.