اشتباه بیست و سوم: مدیرانی که در پاداش دادن خساست می‌ورزند

برخی مدیران، بیشتر هزینه‌ها را اضافی می‌دانند. گرچه اکثر مدیران در پرداخت‌ها به نوعی سخت‌گیری و خساست به خرج می‌دهند و غالبا هنگام پرداخت، آن قدر تعلل می‌ورزند و به اصطلاح این دست و آن دست می‌کنند که گویی منتظر یک معجزه هستند تا این پول را به کارمندان ندهند اما به‌واقع داشتن روحیه حسابگری و دقت در خرج کردن نشان‌دهنده شایستگی و درستکاری مدیر و نقطه قوت کار او محسوب می‌شود.

سختگیری در صرف بودجه سازمان هر چند در اکثر موارد به سود سازمان تمام می‌شود ولی گاهی اوقات چندان سختگیری‌ها و حساسیت در پرداخت بودجه زیاد می‌شود و جو ریاست شخص مدیر را می‌گیرد که قادر به تشخیص صحیح خرج‌های ضروری از خرج‌های غیرضروری نیست و این همان اشتباهی است که گاهی مدیران درگیر آن می‌شوند. از جمله مواردی که مدیران را دچار این اشتباه می‌کند، موارد تشویق پرسنل و پاداش نقدی است به طوری که زیاده روی در خست باعث می‌شود به کارمندان خود لطمه بزنند.

معمولاً مدیران خسیس و ناخن خشک به اصل پاداش نقدی، اعتقاد چندانی ندارند به طوری که با وجود دلایل کافی برای تشویق و پرداخت نقدی پاداش و نیز اعتبارات کافی، نسبت به پرداخت آن اکراه دارند و از این ابزار در دست خود استفاده نمی‌کنند، پاداش نمی‌دهند و در آخر سال اعتبارات مربوط به پاداش را دست نخورده به خزانه بر می‌گردانند تا درباره آنها گفته شود: «ایشان در صرف بیت المال اسراف و ولخرجی نمی‌کنند و نسبت به بیت‌المال بسیار سخت‌گیرند.» و آن قدر در این زمینه زیاده‌روی می‌کنند که این ابزار بسیار قدرتمند را در دستان خود فراموش می‌کنند.

فراموش می‌کنند با پرداخت پاداش ولو اندک به راحتی می‌توانند انگیزه لازم را به کارکنان خود هدیه کنند و آنان را به کار دلگرم‌تر کنند تا پرسنل احساس کنند مدیران شان میان افراد ساعی و کاری با سایر افراد تفاوت قائل می‌شوند و این امر می‌تواند آنها را به رقابتی سالم بکشاند. اما متأسفانه مدیران خسیس بدون آنکه بتوانند کمترین استفاده‌ای از آن ببرند چنین ابزاری را به سادگی از دست می‌دهند. از آن جایی که این گفتار کوتاه درباره شیوه نادرست مدیریت است و نه فساد، لذا از پرداختن به مدیرانی که پاداش را میان خود و دوستان‌شان تقسیم می‌کنند، صرف نظر می‌کنیم.

برای اجتناب از این اشتباه چه باید کرد؟

واضح است برای کارمندان که در ازای وظایف خود، دستمزد یا حقوق می‌گیرند تشویق مادی بسیار اهمیت دارد. گرچه تشویق‌های معنوی بلندبالا نظیر تقدیرنامه، لوح افتخار و تشویق و احسنت گفتن و. . . نیز در ایجاد انگیزه و رقابت تأثیرگذار است و بگذریم از مدیرانی که از اهمیت این تشویق‌ها غافلند اما فراموش نکنید برای کارمندانی که درآمدی جز حقوق آخر ماه ندارند هیچ چیزی به اندازه پاداش نقدی دلگرم‌کننده و تشویق‌کننده نیست.

بنابراین همان قدر که به فکر خرج کردن صحیح بیت‌المال هستید همان قدر هم نیازهای مادی و معنوی خلق خدا را نیز در نظر بگیرید که به عنوان کارمند در اداره شما کار می‌کنند. همان طور که با رعایت انصاف و عدالت به فکر افزایش بهره‌وری کار هستید به خاطر داشته باشید پاداش نقدی از جمله مواردی است که می‌تواند با ایجاد فضای مثبت کاری، میزان بهره‌وری را افزایش دهد. در عین حال از تأثیر قدرتمند پاداش‌های معنوی و نیز استفاده از هر دو نوع پاداش در کنار یکدیگر غافل نشوید.