شما در شرف دریافت مدرک مدیریت راهبردی کسب وکار (MBA) و جویای یک کار عالی هستید. شما می خواهید مدیریت یک شرکت را برعهده داشته باشید، اما نه تجربه لازم برای استخدام شدن به عنوان مدیرعامل را دارید و نه ایده ای عالی برای شروع کسب وکار خود. نظرتان راجع به خرید یک شرکت کوچک آینده دار و تبدیل شدن به یک مدیر عامل چیست؟
این اتفاق امیدی واهی نیست. این مسئله، ایده اصلی ورای «سرمایه گذاری های تحقیقی» است که جایگاهی رو به رشد در بازار سرمایه گذاری خصوصی دارد.
در سرمایه گذاری تحقیقی، کارآفرینان -عموماً کسانی که به تازگی مدرک MBA دریافت کرده اند- سرمایه گذارانی را می یابند که آنها را از نظر مالی تأمین و راهنمایی شان کنند. در مرحله تحقیق، سرمایه گذاران اساساً مبلغی را برای جست وجوی شرکت های بالقوه به کارآفرینان پرداخت می کنند. در مرحله گردآوری، سرمایه گذاران سرمایه ای در اختیار کارآفرین قرار می دهند تا شرکت را خریداری و برخی از آنان برای گسترش شرکت، او را راهنمایی می کنند. این روش معمولاً کارآمد است. پژوهش جدید انجام شده توسط پیتر کلی (Peter Kelly)، فردی مجرب در زمینه سرمایه گذاری تحقیقی که از سال 2009 دوره های آموزشی مربوط به این زمینه را در دانشکده بازرگانی استنفورد برگزار می کند، نشان داد که این سرمایه گذاری ها منجر به سوددهی و رشد بسیاری شده اند. همچنین با استفاده از تجارب حاصل شده از موفقیت ها و شکست های پیشین، اکنون این نوع سرمایه گذاری ها به صورت حرفه ای تر انجام می شوند. اخیراً تعداد روزافزونی از این شرکت ها توسط مدیران عامل نسبتاً تازه کار راه اندازی شده اند.
سوددهی این روش به طول کلی قابل توجه است. طبق پژوهش انجام شده، در 325 سرمایه گذاری صورت گرفته از سال 1984، سوددهی به سرمایه گذاران به طور میانگین برابر 33/7درصد بوده است و به طور متوسط، سرمایه گذاران 7 برابر سرمایه اولیه شان را دوباره به دست آورده اند. با توجه به مطالب مذکور، کلی تخمین می زند سرمایه گذاری تحقیقی حدود 6 میلیارد دلار دارایی افزوده تولید کرده است.
سال گذشته، تعداد سرمایه گذاری های تحقیقی به عدد بی نظیر 86 و تعداد شرکت های گردآوری شده به رکورد تازه 17 عدد رسید. همچنین در سال گذشته پرهزینه ترین گردآوری صورت گرفته تا به آن زمان، با صرف هزینه 117 میلیون دلار ثبت شد. کلی می گوید، «طی 10 سال گذشته، شاهد رشد بسیار زیادی بوده ایم و این رشد توسط کارآفرینانی ایجاد شد که می خواستند بدون ساخت یک شرکت از پایه، مدیر و مالک باشند. این شرکت های معتبر به صنایع بسیار جالب توجهی مربوط می شدند و کارآفرینانی که آنها را خریداری می کردند، در مسیر تبدیل شدن به یک مدیرعامل ممتاز قرار می گرفتند. این افراد فقط بی تجربه بودند و برای موفقیت نیاز به آموزش داشتند.»
کوین تاویل (Kevin Taweel) و جیم الیز (Jim Ellis) از بزرگترین و اسطوره ای ترین افراد موفق در سرمایه گذاری تحقیقی بوده اند. این دو، فارغ التحصیل رشته MBA از دانشگاه استنفورد بودند و در سال 1995 مالکیت یک شرکت کوچک در تگزاس که امداد جاده ای فراهم می کرد را برعهده گرفتند. آنها به زودی شرکت شان را به سمت بازار نوپای بیمه تلفن های همراه سوق دادند و آن را به شرکتی با نام Asurion LLC تبدیل کردند که 17000 کارمند و درآمدی نزدیک به 9میلیارد دلار دارد. در سرمایه گذاری های مخاطره آمیز (سرمایه گذاری که احتمال زیان آن زیاد باشد)، چنین ابرستاره هایی بسیار کمیاب هستند. تقریباً یک سوم شرکت های خریداری شده، در نهایت سرمایه شان را از دست می دهند. در واقع، کلی شرکت Asurion و دو ابرقدرت دیگر را در برخی محاسبه های مربوط به متوسط سوددهی حذف می کند. زیرا چنین داده های پرتی می توانند نمای کلی موضوع را تحریف کنند. با این وجود نکته دلگرم کننده ، سوددهی سالانه با مقدار متوسط بین 32درصد تا 38درصد، از سال 2001 به بعد است. چنین عملکردی، با تأمین بودجه های کلانتر در سرمایه گذاری خصوصی و صندوق سرمایه گذاری تأمینی (نوعی سرمایه گذاری که ریسک بالایی دارد، اما می تواند سود زیادی نیز در پی داشته باشد) رقابت می کند. بیش از دو سوم سرمایه گذاری های تحقیقی موفق به تکمیل مرحله گردآوری شده و 71درصد آنها سودآور نیز بوده اند.
مطلب مرتبط: چرا شرکت های بزرگ، کوچک ترها را می خرند؟
کلی می گوید، «میزان سوددهی بالا، با وجود رشد کم تعداد سرمایه گذاری های تحقیقی، مسئله ای دلگرم کننده و کمی تعجب آور است. به نظر من این امر یعنی روش به کار برده شده بسیار قدرتمند است.»
سرمایه گذاری های تحقیقی، شرکت هایی در گستره وسیعی از صنایع، از اکتشاف نفت گرفته تا مراقبت های سلامتی را در اکثر مناطق ایالات متحده خریداری می کنند. البته تعداد روزافزونی از سرمایه گذاری های تحقیقی در اروپا و آمریکای لاتین نیز رخ می دهند.
امروزه در اهمیت صنایع تغییر ایجاد شده است. در حالی که شرکت های تولیدی در دهه های 80 و 90 میلادی محبوب بودند، اکنون شرکت های فناوری و خدماتی غالب تر شده اند. طی 7 سال گذشته، بیش از یک سوم شرکت های خریداری شده، مربوط به بخش فناوری بودند. همچنین 28درصد آنها به صنایع خدماتی مانند فروش و حدود 12درصد نیز به مراقبت های سلامتی مربوط می شدند. متوسط قیمت خرید در سال 2017، 13/1 میلیون دلار بوده است. در روش مرسوم تأمین بودجه با سرمایه گذاری خصوصی، سرمایه گذاران بخش قابل توجهی از هزینه لازم برای خرید را فراهم می کردند و مقدار باقیمانده را قرض می گرفتند.
چه عاملی مدیران راهبردی جوان یا نسبتاً تازه کار را به اقدام برای سرمایه گذاری تحقیقی تشویق می کند؟ کلی می گوید رایج ترین مشخصه این افراد، تمایل به مالکیت و رهبری یک شرکت است. سرمایه گذاری تحقیقی راهی را برای تبدیل شدن به یک مالک و مدیر –بدون نیاز به ساخت یک تجارت از صفر- پیش روی کسانی می گذارد که به تازگی فارغ التحصیل شده اند و سابقه لازم برای مدیریت یا سرمایه کافی برای خرید یک شرکت بزرگ را ندارند. در حالی که بسیاری کارآفرینان سرمایه گذاری تحقیقی شرکت خود را حفظ می کنند -مانند کلی که شرکت خدماتی خود را به مدت 17 سال حفظ کرد- دستاورد حاصل از اداره یک شرکت می تواند آنها را به گزینه های جذابی برای سمت مدیرعاملی در شرکت های بسیار بزرگ تر تبدیل سازد. در واقع اکنون شرکت های بزرگ سهام خصوصی، کارآفرینان سرمایه گذاری تحقیقی را به عنوان کاندیداهایی برای اداره شرکت های سهامی خود می بینند. کلی می گوید، «با آموزش صحیح و تجربه، می توانید مالکیت و مدیریت یک شرکت را برعهده بگیرید و طی چهار سال به یک مدیرعامل بسیار خوب تبدیل شوید.»
فراز و نشیب های یک شرکت خدمات سوختی
پیشروی در این مسیر گاها بسیار سخت بوده است، اما کلبی لین (Colby Lane) پس از گذشت چهار سال با کسب سمت مدیرعاملی و مالکیت یک شرکت خدمات سوختی با رشد روزافزون در خارج نیواورلئان، به موفقیت نائل شده است. لین که در سال 2014 مدیرعامل و مالک بخشی از شرکت PEC Safety شد، بیان داشت، «رؤیای من مدیریت یک شرکت و در نهایت تبدیل کردن آن به یک شرکت بزرگ است و ما به خوبی در این مسیر قرار گرفته ایم». لین که سابقاً وکیل بود و می خواست شرکت خودش را بسازد، در دوره های آموزشی پیتر کلی در زمینه سرمایه گذاری تحقیقی شرکت کرد و به سرعت تصمیم گرفت پس از فارغ التحصیلی تأمین سرمایه را شروع کند. او تمرکز به خصوصی بر روی جایگاه پراهمیت صنعت نفت و گاز و ارتباط تنگاتنگ آن با تبعیت از مسائل ایمنی و همچنین گواهی نامه ها و آموزش های ایمنی داشت. به طور کلی، این صنعت تا حدودی به علت فناوری های موجود در استخراج نفت و گاز، در حال توسعه یافتن بود، اما پس از اتفاقاتی مانند نشت Deepwater Horizon در سال 2010، ایمنی آن به مهمترین نگرانی های استراتژیک تبدیل شد.
لین خاطرنشان می کند، «من ایده ای مربوط به مسائل ایمنی و تبعیت از آنها داشتم. سپس فهرستی از شرکت ها تهیه کردم، با آنها تماس گرفتم و با بنیانگذاران صحبت کردم». او به زودی PEC Safety و پس از آن یک شرکت با سابقه 10ساله را یافت که دارای پلتفرمی به منظور جمع آوری داده های مربوط به مسائل ایمنی و میزان تبعیت پیمانکاران صنعت سوخت از آنها بود. لین شرح می دهد، «من یک سال بعد را صرف شناخت بنیانگذار کردم، زیرا ایجاد روابط در انجام گرفتن معامله بسیار مؤثر است». او موفق شد و بنیانگذاری به نام چارلی کار (Charlie Carr) را یافت که هنوز ارتباطش با شرکت را فعالانه حفظ می کند و سهامدار است. البته از آنجایی که تقریباً در هیچ کارآفرینی مخاطره آمیزی همه چیز دقیقاً طبق نقشه پیش نمی رود، قیمت نفت و گاز مدت کمی پس از فعالیت لین در سال 2014 سقوط و فعالیت این صنعت برای مدتی به شدت افت پیدا کرد.
لین می گوید، «ما با مسئله ای روبه رو شدیم که بیشتر تجارت ها نمی خواهند با آن مواجه شوند؛ یعنی ایجاد تغییری اساسی در بازار. اما ما وحشت نکردیم و آن را پشت سر گذاشتیم. از دیدگاه من، این اتفاق یکی از بهترین ویژگی های گروه سرمایه گذاران مان را نشان داد. آنها نترسیدند و کسی را نیز سرزنش نکردند و گفتند این مسئله تقصیر هیچ کس نیست. حال بیاید به کارمان برسیم!». امروزه مسائل بسیار امیدبخش تر از پیش هستند. این صنعت به جای اول خود بازگشته است و اکنون PEC با ده ها هزار پیمانکار همکاری می کند و بازدهی سالانه اش 40درصد بیشتر از دو سال گذشته است.