فشار بی رحمانه روی افکار عمومی به بهانه سرنوشت دارایی رمزارزی

در روزهای اخیر انتشار بعضی شایعات و اخبار بی پایه و اساس درباره وضعیت دارایی رمزارزی ایرانی ها موجب نگرانی بخش وسیعی از افکار عمومی شده است. اتفاقی که به نظر می رسد به صورت یکپارچه و هدفمند دنبال سلب اعتماد کاربران از پلتفرم های رمزارزی داخلی است و هرچند داعیه هشدار درباره حفظ امنیت دارایی کاربران را دارد اما در واقع می تواند با سوق دادن کاربران به سمت صرافی های گمنام خارجی بیشتر منجر به خطر انداختن دارایی آن ها شود. همین ابتدای کار اما باید خیالتان را راحت کنیم که هیچ اتفاق جدیدی نیفتاده. در واقع هیچ ریسک جدیدی برای امنیت دارایی شما اضافه نشده. در ادامه توضیح می دهیم که هر موضوعی این روزها مطرح می شود از قبل هم وجود داشت و چرا صرفا شاهد یک زورآزمایی تبلیغاتی در فضای مجازی هستیم که خب فعلا هیچ نتیجه ای جز برهم زدن آرامش روانی جامعه نداشته است. در این بخشی از سوالاتی است که در روزهای اخیر با با بروز بعضی شایعات درباره صرافی های ایرانی برای افکار عمومی به وجود آمده. آیا دارایی رمز ارزی کاربران ایرانی با تهدید جدیدی مواجه شده است؟ آیا سایه تحریم روی سر پلتفرم های تبادل رمز ارز در ایران قرار دارد؟ وقت خروج از بازار رمز ارزها فرا رسیده است؟ در این گزارش قصد داریم با مرور اتفاقات و بحث و نظرات مختلف، به این سوالات پاسخ بدهیم.

 آیا آدرس کیف پول ها لو رفته؟

قصه از اینجا شروع شد که بعضی منابع رسانه ای و اینفلوئنسرهای شبکه های اجتماعی از 20 مرداد ماه مدعی شدند، آدرس کیف پول های نوبیتکس لو رفته و دارایی کاربران در خطر است. این ادعا با استناد به صفحه ای در پلتفرم آرخام منتشر شد که بعضی از تراکنش های منتسب به کیف پول های این پلتفرم را گزارش می کند. با توجه به اینکه نوبیتکس بزرگترین پلتفرم تبادل رمز ارز در ایران است، این خبر انعکاس وسیعی پیدا کرد. یعنی از سوی عده ای این گمانه زنی مطرح شد که چون آدرس های نوبیتکس فاش شده پس دارایی کاربران ایرانی در خطر است. خیلی ساده اگر بگوییم اما اصل موضوع این است که آدرسی لو نرفته که بخواهد دارایی کسی در خطر باشد. شبکه بلاکچین به طور ذاتی شفاف است. یعنی تمام نکته شبکه بلاکچین این است که هر کاربر عادی حتی با اندکی دانش کریپتویی می تواند مسیر تراکنش های روی شبکه بلاکچین را دنبال کند. ضمن اینکه آرخام هم خیلی موسسه معتبر و سرشناسی نیست. اتفاقا شرکت های بزرگ تر و اسم و رسم داری در این حوزه فعال هستند مثل «چین آنالسیس» که به طور دائمی و از خیلی وقت پیش، مبادلات بزرگترین صرافی های دنیا را رصد می کند. روی همین آرخام هم مسیر مبادلات همه غول های دنیای کریپتو، مثل بایننس، کوین بیس، اوکی ایکس، کوکوین و ... قابل مشاهده است. پس اینکه بگوییم آدرس های فلان صرافی ایرانی لو رفته یا لو نرفته، فلگ شده، رد فلگ اتفاق افتاده یا عباراتی از این نوع، معنای خاصی ندارد.

دارایی ما از دست می رود؟

پاسخ این سوال منفی است. چرا؟ بیایید فرض کنیم نهادهای بین المللی اصلا بدانند که من و شما به عنوان کاربر ایرانی مقدار مشخصی دارایی رمزارزی در فلان صرافی ایرانی داریم. دانستن این موضوع حق یا امکانی برای تصرف دارایی ما توسط نهادهای مالی و نظارتی خارجی ایجاد نمی کند. حداقل در مورد رمزارزهایی مثل بیت کوین و سایر آلت کوین ها که می توانیم مطمئن باشیم (به علت ذات و فلسفه وجودی این رمزارزها) از نظر فنی امکان دست اندازی و تصرف این نوع دارایی وجود ندارد. این معادله فقط در مورد بعضی استیبل کوین ها مثل تتر اندکی متفاوت است. با این حال حتی در مورد تتر هم چون ما در یک کشور تحریم شده زندگی می کنیم، نهادهای مالی و نظارتی آمریکایی از لحاظ حقوقی امکان مسدود کردن یا اصطلاحا فریز کردن دارایی تتری ایرانی ها را ندارند. هرچند پلتفرم های بزرگ ایرانی مثل نوبیتکس هم خیلی دقیق و موشکافانه قوانین حقوقی بین المللی را رصد می کنند تا کم ترین ریسکی در این زمینه هم وجود نداشته باشد. حتی دیده شده که خود صرافی های داخلی، کاربران را به جایگزین کردن استیبل کوین های دیگری مثل «دای» با تتر تشویق می کنند.

امنیت دارایی ما چطور تضمین شده؟

اگر بحث و دغدغه اصلی را حفظ امنیت دارایی کاربران بدانیم، باید بگوییم تمام بحث های این چند روز اخیر آدرس غلط دادن است. در واقع پارامتر های مهم تری وجود دارد که برای حفظ امنیت دارایی کاربران باید رعایت شود. به طور مثال پلتفرم های معتبر برای مصون ماندن دارایی کاربران از خطراتی مثل هک، از ساختار ذخیره سازی سرد یا کلدولت استفاده می کنند. این کار باعث می شود امکان هک یا سرقت دارایی رمز ارزی کاربران غیر ممکن شود. همینطور قابلیت هایی مثل کد دو عاملی یا آدرس بوک و ... برای امنیت کاربران پیاده سازی می شود. یا بعضی صرافی های نامعتبر ممکن است پولی را دریافت کنند که در ازای آن دارایی رمزارزی وجود ندارد. به همین دلیل صرافی های شاخص بین المللی مکانیزمی دارند به اسم پروف آف ریزرو یا گواهی اثبات اندوخته. در ایران هم اخیرا نوبیتکس برای اولین بار از این قابلیت رونمایی کرده که به کاربر اطمینان می دهد دقیقا معادل همان عددی که در صفحه کاربری خود مشاهده می کند، نزد صرافی رمز ارز دارد.

واقعا هیچ خطری نیست؟

یکبار دیگر به همان سوالات اول گزارش برگردیم. واقعا هیچ خطری دارایی رمز ارزی ما را تهدید نمی کند؟ واقعیت این است تهدید اصلی اتفاقا نه در نگهداری دارایی در پلتفرم های معتبر داخلی، بلکه در روند انتقال و نگهداری رمز ارز در صرافی های خارجی است. پلتفرم های خارجی هم دو دسته هستند. یک گروه صرافی های معتبر بین المللی که نیاز به احراز هویت دارند و به علت تحریم ها اجازه افتتاح حساب کاربری را به ایرانی ها نمی دهند. اگر کسی هم بتواند این قوانین را دور بزند، احتمال شناسایی و مسدود شدن حساب او وجود دارد. دسته دوم هم صرافی های گمنام خارجی هستند که اگرچه نیازی به احراز هویت ندارند اما هر لحظه احتمال بسته شدن و کلاهبرداری آن ها وجود دارد. ضمن اینکه پلتفرم های رمز ارزی هم به طور کلی امنیت دارایی را تا زمانی تضمین می کنند که دارایی نزد آن ها باشد، نه زمانی که رمزارز به مقصد نامعلوم دیگری منتقل شده. به طور کلی اما این توصیه همواره وجود دارد که دارایی رمزارزی بهتر است به صورت شخصی و کیف پول های غیرمتمرکز نگهداری شود.

ضمن اینکه انتقال رمزارز به صرافی های خارجی امکان مشاهده پذیری و کنترل را از نهادهای نظارتی داخلی می گیرد و کاربران هم شانس ارتباط با پشتیبانی و دست اندرکاران آن مجموعه را نخواهند داشت. نکته پایانی اینکه هر خطری در مورد فعالیت یا نگهداری دارایی در پلتفرم های داخلی به درست یا غلط متصور هستیم، در مورد همه پلتفرم های داخلی صدق پیدا می کند. دامن زدن به نگرانی بیش از 15 میلیون کاربر داخلی دنیای رمز ارزها جز فشار روی افکار عمومی و تبدیل شدن موضوع به یک خطر امنیتی برای جامعه نتیجه دیگری ندارد.

**

همچنین نوبیتکس در مورد این موضوع مطلبی در وب سایت رسمی خود به آدرس زیر منتشر کرده است:

https://nobitex.ir/mag/nobitex-cryptocurrency-wallet/