چرا کانادا تا این حد به قرارداد ستا امیدوار است؟

کانادا کشور فقیری نیست، صادر کننده ضعیفی نیست و به لحاظ سیاسی و امنیتی نیز در جایگاه قابل قبولی ایستاده است. پس علت این همه اصرار کانادا برای رسیدن به قرارداد ستا در طول هفت سال گذشته چه بود؟

شاید برای پاسخ این سوال بهتر باشد نوار اتفاقات را از جلو به عقب بزنیم و اتفاقات ماه های اخیر چه در حوزه سیاست و چه در حوزه اقتصاد را با دیدی جدید مرور کنیم:

جاستین ترودور، نخست وزیر کانادا روز امضای این توفق را روزی تاریخی در روابط کشورش با اتحادیه اروپا دانست و تأکید کرد که  (سِتا) به رشد طبقه متوسط جامعه در هر دو سوی اقیانوس اطلس کمک می کند. وی همچنین افزود:  «کسب و کارهای کوچک و مشتریان سود واقعی این پیمان را بلافاصله خواهند دید، حتی پیش از آنکه ۲۸ پارلمان کشور اروپایی مراحل تصویب این پیمان را برای اجرایی شدنش طی کنند. ما اطمینان داریم این توافقی خوب برای طبقه متوسط و افرادی است که با تلاش بسیار سخت می خواهند به منطقه ما بپیوندند. به همه اطمینان می دهیم که این معامله ای خوب برای اقتصاد ما و نیز مثالی خوب برای جهان است.»

این اظهار نظر، رنگ و بویی آینده نگرانه و بسیار امیدوارانه دارد. شواهد حکایت از آن دارند که کانادا قصد دارد یکی از شاه کلیدهای اصلی مرتبط با تحولات آینده اقتصاد جهان را در دست گرفته و به مدیریت کسب و کارهای در حال رشد جهان کمک کند؛ موضوعی که در سخنان دیگر مقام های رسمی کانادا و اروپا نیز به آن به شکلی ضمنی اشاره شده است.

دونالد توسک، رئیس شورای اروپا نیز پس از امضای این توافق تجاری گفت:  «شک ندارم که برای شهروندان اروپایی اجرای این پیمان بهتر از هر نوع آموزشی نمایانگر فواید آن خواهد بود و من نسبت به این توافق بسیار خوش بین هستم.»

براساس این پیمان، ۹۸ درصد تعرفه های گمرکی در مبادلات بین کانادا و کشورهای اتحادیه اروپا لغو می شود و صادركنندگان اروپایى سالانه ٥٠٠ میلیون یورو صرفه جویى خواهند کرد.

مقام های دو طرف امید دارند با این توافق، ارزش مبادلات تجاری میان اتحادیه اروپا و کانادا به بیش از ۱۲ میلیارد دلار در سال افزایش یابد. اما دقیقا یک روز پیش از امضای این قرارداد، یعنی در روز سه شنبه مرور اظهارات ترودور بخش های گمشده پازل را کامل تر می کند. جاستین ترودور، نخست وزیر کانادا در گفت وگو با رسانه های بین المللی در جریان کنفرانس خبری گفت که کشورش همچنان به دنبال توافقات تجاری در سراسر جهان است.

به گفته ترودور، دولت این اقدام را برای اطمینان از بهره مندی همه کانادایی ها از دستمزد بالاتری که شرکت های صادرات محور مایل به پرداخت هستند، انجام می دهد. به عقیده کارشناسان سیاسی نشریه فوربس، صحبت های جاستین ترودور درباره سیاست های تجاری کانادا در واکنش به سیاست های اقتصادی دونالد ترامپ، رئیس جمهوری جدید آمریکا است.

در واقع به نظر می رسد کانادا به دنبال بازبینی توافق های تجاری آمریکا است؛ توافق هایی که اکنون با به قدرت رسیدن دونالد ترامپ آینده ای روشن و شفاف ندارند و هر لحظه ممکن است از گردونه خارج شوند. این هراسی است که پس از به قدرت رسیدن ترامپ برای بسیاری از طرف قراردادهای تجاری ایالات متحده به وجود آمده است.

شاید بر همین اساس باشد که ترودور در بخشی از سخنان اخیر خود گفته:  «میلیون ها شغل خوب در هر دو سوی مرزهای اروپا و کانادا به رابطه تجاری نزدیکی که داریم بستگی دارد و این رابطه در مرکز مذاکرات ما خواهد بود.»

نخست وزیر کانادا اشاره ای به تمایل کشورش برای دنبال کردن توافق تجاری ترانس-پاسیفیک پس از خروج آمریکا از این توافق نکرد. اما در ادامه گفت:  «ما می دانیم که افزایش تعامل با اقتصاد در حال رشد آسیا، راهی مهم برای بیمه کردن مشاغل خوب و رفاه برای کانادا است و ما آن را ادامه می دهیم.»

کانادا یکی از سه کشور عضو قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (NAFTA) است؛ یکی از قراردادهایی که ترامپ به دنبال مذاکره مجدد درباره آن است. اقتصاد کانادا صادرات محور است و بیش از ۷۸ درصد صادرات این کشور به آمریکاست.

این اظهارات گمانه زنی ها در خصوص احتمال افزایش ارتباط کانادا با آسیا را هم پررنگ تر می کند. به نظر می رسد کانادا به دنبال آن است تا با قلمه زدن روابط تجاری خود از آمریکا و اتصال آنها به اروپا و آسیا، احتمال سقوط و ضعف اقتصادی در دوران پساترامپ را به حداقل رسانده و ریشه تجارت قدرتمند خود را در هر شرایط ناگواری با اقتدار حفظ کند.

این فرضیه ای است که علت پافشاری کانادا برای ایجاد روابطی مؤثر با اتحادیه اروپا را تا حد زیادی روشن می کند. افزون بر اینها، کانادا با افزایش اقتدار خود در اروپا و آسیا، به رقیبی جدی برای تجارت ایالات متحده تبدیل خواهد شد؛ رقیبی که براساس شواهد، قصد ندارد عرصه را برای یکه تازی های ترامپ خالی کند.

ارتباط با نویسنده: paryabehnam66@gmail.com