چین پس از بدترین شکست المپیکی / بریتانیا از ما برد، چون بیشتر خرج کرده بود

رسانه های چین خرج کردن بریتانیایی ها را دلیل سرانجام ناامید کننده کاروان ورزشی چین و قرار گرفتن پس از بریتانیا در جدول نهایی مدال ها در ریو عنوان کرده اند؛ نتیجه ای که ناظران آن را مایه شرمساری و جام زهری ناگوار برای مسئولان ورزشی پکن می دانند.

رسانه های دولتی پیشتر این بازی ها را بدترین شکست المپیکی چین نامگذاری کرده بودند. خبرگزاری شینهوا در توییتر رسمی خود چنین نوشته بود: «شوخی تان گرفته است؟ کشوری که هرگز بالاتر از ما المپیک را به آخر نرسانده، دارد این کار را می کند.»

پس از اینکه بریتانیا ثابت کرد با قرار گرفتن در رتبه دوم شاهکار خود را رقم زده است، پکن نیوز عنوان کرد که بنابر گزارش ها، بریتانیا مبلغ 387میلیون پوند را صرف سرمایه گذاری در امور المپیک خود کرده است.

خبرگزاری شینهوا می نویسد: «به بیان ساده، این تئوری که هرچه سرمایه گذاری گزاف تر باشد، بازده بیشتری به ارمغان می آورد، در مورد بازی های المپیک نیز صدق می کند.» همچنین این روزنامه مسئولیت تنزل رتبه چین را به عهده ورزشکارانی دانست که در رشته هایی همچون تیراندازی، ژیمناستیک و بدمینتون که چینی ها به طور سنتی در آنها برتری داشتند، شکست خورده اند.

تیم ورزشی بریتانیا برای المپیک ریو حدود 350میلیون پوند حمایت مالی، از جمله یک کمک هزینه بخت آزمایی ملی 274میلیون پوندی دریافت کرده است و گرچه چین میزان سرمایه گذاری ورزشی خود را افشا نمی کند، اما ستارگان ورزش این کشور از سنین بسیار کم در دستگاه عریض و طویل ورزشی چین، مجدانه و به سبک شوروی سابق تمرین داده می شوند.

همچنین پکن به تازگی مشغول فرستادن ستارگان ورزشی اش به کشورهایی مثل آمریکا و استرالیا برای انجام تمرینات گران قیمت، تحت نظر برترین مربی های جهان بوده است.

27مدال طلای بریتانیا، جایگاه این تیم را بالاتر از چین قرار داد که از رتبه دوم در رده بندی کلی در المپیک 2012 لندن و پس از صدرنشینی در المپیک 2008 پکن، حالا به رتبه سوم نزول کرده است.

تعداد مدال های طلای پکن به طرز قابل ملاحظه ای کاهش یافته است. این تعداد از 51 طلا در پکن _ بازی هایی که از قرار آن زمان از ظهور چین به عنوان قدرت مسلم ورزشی قرن بیست و یکم خبر می داد_ به 38 مدال طلا در لندن و 26 مدال طلا در ریو نزول کرده است.

به دنبال شوک اولیه در هفته گذشته که طی آن رتبه چین توسط بریتانیا در رده بندی مدال ها تحت الشعاع قرار گرفته بود، رسانه های چین، وجهه شجاعانه ای به سقوط جایگاه این کشور به عنوان یک ابرقدرت ورزشی بخشیدند.

دوشنبه گذشته خبرگزاری دولتی شینهوا در گزارشی تحت عنوان «بازی های المپیک ریو: چگونه چین جهان را مفتون کرد» نوشت: یک چین نوین در طول این بازی ها ظهور کرده است؛ چینی که عواطفش را به نمایش گذاشته و بیشتر بر روحیه انسانی، احترام و دوستی تاکید دارد تا کسب مقام.

این گزارش همچنین عنوان داشت که کاروان چین در مجموع 70 مدال کسب کرده است و این تعداد چین را در رده بندی کلی در جایگاه دوم قرار می دهد، درحالی که کاروان بریتانیای کبیر در مجموع 67 مدال به دست آورده است. در این گزارش بر جدول رسمی مدال ها که چین در آن رتبه سوم را به دست آورده بود، اشاره ای نشد.

ناظران اعلام می کنند که پکن از تنزل رتبه از جایگاهی که قرار بود مقام فاتح بلامنازع رقابت ها باشد، ناخشنود است. به ویژه که المپیک بعدی نیز قرار است در کشوری که بزرگ ترین رقیب سیاسی و ورزشی چین است، یعنی در ژاپن برگزار شود.

ژو گیوئوکی، استاد تاریخ دانشگاه هنگ کنگ و نویسنده کتاب رویای المپیک: چین و ورزش، 2008-1895، می گوید: «عملکرد درخشان تیم بریتانیا در این دوره، جام زهر ناگواری است که حکومت چین ناچار است بنوشد. تیم بریتانیا در بازی های المپیک خودش در 2012 خوب عمل کرد و در بازی های ریو حتی از آن هم بهتر بود، اما پکن صرفا در بازی های 2008 خود عالی بود و از آن به بعد افت کرده است.»

او به تلگراف گفت: «این یک شرمساری بزرگ برای حکومت و رئیس جمهوری شی جین پینگ است که آشکارا «رویای چینی» را به رویای چین به عنوان ابرقدرت ورزشی پیوند می داد.»

یان چیانگ، معاون سردبیر تیتان ورزشی، (بزرگ ترین مجله هفتگی چین)، اصلاحات سازمانی در اعتبارات ورزشی چین را که منجر به کاهش بودجه کاروان ملی چین شد، به عنوان عامل اصلی ناکامی برشمرد.

او به تلگراف چنین گفت: «به عقیده من، جای تعجب است که چین از بریتانیا عقب بماند. این اتفاق نباید رخ می داد، همچنین ورزشکاران چینی نیز در برخی مسابقات مرتکب اشتباهاتی شدند که نباید از آنها سر می زد.»