چگونه از مدرک «بی مصرف» دانشگاهی خود برای یافتن شغلی غیرآکادمیک استفاده کنیم؟

به قلم: کریستین لاج

ازجمله دلایلی که سبب شد در رشته ادبیات قرون وسطی مدرک دکترا بگیرم، علاقه ای بود که به زبان داشتم؛ یادگیری آن، مطالعه آن و ترجمه از زبانی به زبان دیگر.

این روزها بخشی از زمان حرفه ای خود را صرف ترجمه می کنم؛ اما نه از زبان انگلیسی باستان به انگلیسی معاصر. به افراد باهوش و بااستعداد کمک می کنم تا مهارت هایشان را از محیط دانشگاهی به دیگر حوزه های صنعت، ترجمه و بازگردانی کنند.

اگر خارج از محیط دانشگاهی به دنبال شغل باشید، حتماً به عبارت «مهارت های قابل انتقال» برمیخورید. منظور از این عبارت آن ا ست که شما می توانید از مهارت های نرم (از جمله مهارت های ارتباطی، تفکر انتقادی و مدیریت پروژه) که در دوره دکترا کسب کرده اید بهره ببرید و آنها را در دیگر صنایع به کار ببندید.

حقیقت این ا ست که سخت می توان با مخاطب غیرآکادمیک درمورد مهارت هایی صحبت کرد که طی دوره دکترا کسب کرده اید. شما عادت دارید از منظر کارهای پژوهشی، آموزشی، کارهای نوشته شده و چاپ شده به مهارت هایتان نگاه کنید. تمام کسانی که با مدرک دکترا به دنبال کار هستند نیز همین عادت را دارند، بنابرین سخت می توان تفاوت شما را از دیگران تشخیص داد.

بی شک شما درطول دوره دکترا مهارت های فراوانی کسب کرده اید و حال وقت آن ا ست تا دریابید این مهارت ها کدامند و چگونه می توانید آنها را به مسئول استخدام ارائه کنید.

1- از کارهایی که مایلید انجام دهید، فهرستی تهیه کنید.

چه چیزی شما را ترغیب می کرد تا به تحصیل ادامه دهید. شاید تمایل داشتید در زمینه ای خاص تخصص پیدا کنید. شاید عشق شما به یادگیری و اشتراک یا در میان گذاشتن افکارتان با دیگران و شاید شوق نوشتن محرک شما بوده است. دلیل این امر هرچه که بود، می تواند انگیزه ای مختص به شما محسوب شود. از هر کاری که دوست دارید در نقش فعلی خود انجام دهید یک لیست تهیه کنید.

اگر احساس سردرگمی دارید و نمی دانید چگونه این لیست را آماده کنید، می توانید با پاسخ به این پرسش ها آغاز کنید:

الف- دوست دارید هرروز چه کاری انجام دهید؟

ب- چه چیزی موجب دلگرمی شما می شود و با وجود موانع و شکست ها شما را به ادامه کار ترغیب می کند؟

برای مثال آیا دوست دارید به دانش آموزان حساب دیفرانسیل و انتگرال آموزش دهید؟ نتایج کار و پژوهش هایتان را به مخاطبان متخصص ارائه دهید؟ یا این که ایده پردازی کنید و دیگر افراد را تشویق کنید با افکارتان موافقت کنند؟

اگر این طور باشد، فهرست شما چیزی شبیه به این خواهد بود:

- یافتن شیوه هایی جهت تشریح مفاهیم ریاضی به دانش آموزان، به نحوی که برایشان قابل فهم باشد

- ایجاد ابزار بصری از داده ها، به منظور درگیر کردن مخاطبان و تشویق ایشان به بحث و گفت وگو

- درک مخاطب به منظور ایجاد مباحثی که برای ایشان جذابیت داشته باشد و احتمال موافقت شان با نظرات من را افزایش دهد

مطلب مرتبط:ناکارآمدی دانشگاه ها و معضلی به نام مدرک گرایی

2- علایق را به مهارت تبدیل کنید.

پس از آن که فهرستی از موارد ملموس و واقعی که به آنها علاقه مندید تهیه کردید، مهارت های مورد نیاز هر کدام را تجزیه و تحلیل کنید. برای مثال، به منظور تدریس حساب دیفرانسیل و انتگرال چه مهارت هایی لازم است؟ برای آن که در ارائه اطلاعات پیچیده توانایی پیدا کنید به چه مهارت هایی نیاز دارید؟

با درنظر گرفتن مثال گذشته، همان علایق را می توانید به این مهارت ها تبدیل کنید:

- توانایی تجزیه مفاهیم پیچیده به بخش های کوچک تر

- توانایی یافتن شیوه های خلاقانه در تشریح اطلاعات

- توانایی صحبت کردن درمقابل جمعی از مخاطبان

- توانایی انتقال اطلاعات به شیوه های متعدد (بصری، شفاهی و کتبی)

- توانایی ترغیب افراد به درک دیدگاهی متفاوت

زمانی که فهرست تان را آماده کردید، در آن الگوهای مشخصی را خواهید یافت. همانطور که در فهرست بالا مشاهده می کنید، خلاقیت، برقراری ارتباط و تعامل، توانایی آموزش دادن و متقاعد کردن افراد بخشی از فعالیت های گوناگونِ ذکر شده است. اگر شما هم فهرست مختص به خودتان را آماده کنید، خواهید دید مجموعه ای از مهارت های منحصربه فرد ظاهر خواهند شد.

3- با افراد شاغل در حوزه موردنظرتان صحبت کنید.

پس از آن که فهرست خود را آماده کردید، پرسش بعدی مطرح می شود؛ چگونه متوجه شویم این مهارت ها قابلیت انتقال به یک شغل را دارند؟

حال وقت آن رسیده است تا چند مصاحبه اطلاعاتی انجام دهید. سراغ افرادی بروید که در حرفه مورد علاقه شما مشغول هستند و از ایشان بخواهید در مورد مهارت هایی توضیح دهند که در شغل خود به کار می گیرند یا تصور می کنند از اهمیت بیشتری برخوردار هستند.

این افراد ممکن است دوستان شما باشند، یا دوستانِ دوستانتان، یا افرادی که در رویدادها و سمینارها ملاقات کرده اید و یا حتی افرادی کاملاً غریبه باشند که در لینکدین با آنها آشنا شده اید. حتی اگر خیلی با یکدیگر صمیمی نیستید یا طرف مقابل خیلی خوش برخورد نیست، بازهم خواهید توانست 20 دقیقه از وقت شان را بگیرید.

4- تمام این موارد را در رزومه خود وارد کنید.

حال که تحقیق کرده اید و می دانید چه انگیزه هایی شما را ترغیب می کند و از چه مهارت هایی در نقش حرفه ای خود در آینده استفاده خواهید کرد، وقت آن رسیده است که تمام این موارد را در رزومه خود وارد کنید. مهارت هایی را که در فهرست دوم تعیین کردید در کنار تجاربی بگذارید که در فهرست اول مشخص کرده اید. برای نمونه:

دستیار آموزشی، دانشگاه تمپا، تمپا، فلوریدا، 2017 تاکنون

- تبیین نمونه هایی از کاربرد حساب دیفرانسیل و انتگرال در زندگی روزمره، برای آموزش مفاهیم پایه به دانشجویان رشته های غیرریاضی

- استفاده از عناصر بصری و داده نگاری برای بیان داستان جهت درک بهتر مخاطب از دشواری های آموزش ریاضی

- همکاری در ایجاد طرحی جدید در برنامه آموزش ریاضی به دانش آموزان پایه متوسطه با بودجه ای ازپیش آماده شده

5- فرد مصاحبه کننده را با رزومه خود متقاعد کنید.

تجاربی که در بالا به آنها اشاره کردیم، می توانند به پاسخ های متقاعد کننده ای در مصاحبه بدل شوند.

برای مثال اگر در مصاحبه سؤالی در مورد حل مسئله یا غلبه بر چالش ها از شما پرسیده شود، می توانید در پاسخ توضیح دهید چگونه با وجود تردید دانش آموزان آنها را متقاعد می کنید که می توانند ریاضی یاد بگیرند. اگر از شما در مورد مهارت های ارتباطی سؤالی پرسیده شود، می توانید توضیح دهید چرا طرح ویژه آموزش ریاضی را انتخاب کرده و چه تحقیقاتی انجام داده اید تا برنامه ای کاربردی با نتایج رضایت بخش پیاده سازی کنید.

به محض این که مهارت های قابل انتقال خود را پیدا کنید، به تمام آنچه برای مصاحبه ای موفقیت آمیز نیاز دارید، دست خواهید یافت. این پاسخ ها ریشه در تجارب و مهارت های حقیقی شما دارند و برای مخاطب غیردانشگاهی قابل درک خواهند بود.

دوره دکترا به شما کمک کرده است تا مجموعه بی نظیری از مهارت ها را کسب کنید؛ مهارت هایی که می توانید در خارج از محیط دانشگاهی به صورت گسترده از آن بهره ببرید. همین که سعی کنید مهارت ها و تجربه های محرک خود را تعیین کنید، خواهید توانست آنها را از محیط دانشگاهی به دیگر صنایع منتقل کنید. همچنین قادر خواهید بود با اعتمادبه نفس درمورد این مهارت ها با تمام اقشار صحبت کنید؛ اقوام و خویشان، افرادی که در رویدادهای اجتماعی ملاقات می کنید و به ویژه مسئولان استخدام.