کارکنان در دفاتر آزاد تندرستی بیشتر و اضطراب کمتری دارند

بنابر یافته های یک مطالعه، کارمندانی که در کابین ها یا اتاق های شخصی کوچک زندانی شده اند در مقایسه با گروهی که در محل کار از دورنمای باز برخوردارند تحرک کمتری دارند.

افرادی که در کابین کار می کنند در معرض «نشستن بیش از حد» هستند که با چاقی، دیابت نوع 2، برخی انواع سرطان و مرگ زودرس در ارتباط است. عکس: آلامی (Alamy)

اگر گرفتاری های هر روزه پلان آزاد محل کارتان شما را ناراحت کرده است، حتماً باعث دلگرمی تان خواهد بود اگر بدانید که احتمالاً شما در مقایسه با کسانی که ساعات خود را در کابین های خود سپری کرده یا در دفاتر شخصی خود محبوس شده اند بیشتر ورزش و تحرک می کنید و اضطراب کمتری دارید.

یک مطالعه بر روی کارمندان دولت ایالات متحده نشان داد کارکنانی که در دفاتر باز و بدون میزهای قسمت بندی شده کار می کنند نسبت به همکارانی که داخل کابین های دیوارکشی شده کار می کنند 20درصد و در مقایسه با کسانی که در دفاتر شخصی می نشینند 32درصد بیشتر فعالیت بدنی دارند.

مطلب مرتبط: 5 راه ایجاد رضایت شغلی در کارمندان ( اینفوگرافی )

به نظر می رسد کارکنانی که بیش از همه فعالیت دارند این مزایا را با خود به خانه هم می برند، یافته های حاصل از اندازه گیری توسط حسگرهای ضربان قلب پوشیدنی نشان می دهد که این افراد 14درصد کمتر از دیگر همکارانی که بیشتر پشت میز می نشینند دچار اضطراب می شوند.

اِستِر استِرنبرگ(Esther Sternberg)، رئیس موسسه «مکان و بهزیستی» دانشگاه آریزونا، می گوید: «این افزایش در فعالیت بدنی از لحاظ اثرگذاری بر سلامتی اهمیت دارد، این امر دقیقاً در طیفی قرار دارد که می تواند بر سلامتی تأثیر بگذارد.»

خطرات سبک زندگی کم تحرک خدمات ملی سلامت انگلستان را بر آن داشته است تا حداقل 150 دقیقه ورزش در هفته و کاهش مدت زمان ثابت نشستن را به مردم توصیه کند. در مطالعات قبلی، معضلی که از آن با عنوان «نشستن بیش از حد» یاد شده است با چاقی، دیابت نوع 2، برخی انواع سرطان و مرگ زودرس مرتبط شناخته شده است.

استرنبرگ و همکارانش در مجله «طب کار و محیط زیست» روش خود را در بررسی تأثیر طراحی دفتر کار بر فعالیت و سطح اضطراب 230 تن از کارمندان دولتی ایالات متحده شرح داده اند. برخی از این کارکنان در دفاتری با پلان آزاد و بدون هیچ گونه قسمت بندی بین میزها کار می کردند، درحالی که برخی دیگر در اتاقک های دیواره داری کار می کردند که در حالت نشسته نمی توانستند بیرون را ببینند. سایرین نیز در اتاق های شخصی خودشان کار می کردند.

پژوهشگران به مدت سه روز و دو شب فعالیت و ضربان قلب کارمندان را از طریق حسگرهای پوشیدنی مورد پایش قرار دادند و سپس با سؤالات مداوم از طریق تلفن همراه وضعیت روحی کارمندان را از آن ها جویا می شدند. فراتر از تفاوت هایی که براساس چیدمان میزهای کار شناسایی شد، پژوهشگران دریافتند که سطح اضطراب در کارمندانی که سن و وزن بیشتری دارند بالاتر است.

استرنبرگ اظهار داشت که می تواند درباره علت گرایش افراد فعال تر برای کار در پشت میزهای بدون قسمت بندی تنها حدس هایی بزند. یکی از این حدس ها آن است که چنین دفاتری معمولاً برای تماس های ویدئویی رودررو، صحبت در گروه های کوچک یا همایش های بزرگتر محل های خاصی را تعیین می کنند که کارکنان برای انجام این امور باید به آنجا بروند، این بدان معنی است که آن ها بیشتر از افرادی که در کابین یا اتاق های خودشان کار می کنند در محل کار تحرک دارند.

مطلب مرتبط: رضایت شغلی کارمندان با 6 راهکار ساده و موثر

یکی از بدی های کابین ها این است که افراد در این کابین ها به جای آنکه محل خصوصی تری برای خود پیدا کنند می توانند با صدای بلند با تلفن یا گروه کوچکی از همکاران صحبت کنند و موجب آزار کابین های مجاورشان شوند.

به گفته استرنبرگ «اگر بتوانیم بفهمیم که دفاتر را چطور طراحی کنیم تا افراد فعالیت بیشتری داشته باشند، کارمندانی با سلامتی بیشتر و اضطراب کمتر خواهیم داشت، پس آموزش به افراد در این زمینه بسیار مهم است.»