چرا سیاستمداران و اقتصاددان‌ها اغلب در پیش‌بینی‌های خود دچار اشتباه می‌شوند؟

سازمان ملی آمار و مطالعات اقتصادی فرانسه، حدود دو ماه گذشته، رشد اقتصادی را 0.5درصد اعلام کرد، درحالی‌که در سال 2014 این میزان نصف بود. اما توجیه اقتصاددانان چیست؟

چه کسانی رشد را پیش‌بینی می‌کنند؟

سازمان‌های متعددی وجود دارند که رشد اقتصادی را پیش‌بینی می‌کنند. به همین دلیل اختلاف‌های رایجی در آمار آنها به چشم می‌خورد. از 60 سال پیش، مرکز ملی آمار و مطالعات اقتصادی به‌عنوان مرجعی معتبر، به‌صورت ماهانه، آمارها را ارائه می‌دهد. این سازمان دارای یک گروه 15 نفری است که روی این مسئله کار می‌کنند. بانک مرکزی فرانسه نیز آمارهای سالانه را از طریق مراجع آماری خود منتقل می‌کند. دیگر سازمان‌های بین‌المللی که در این زمینه فعالیت می‌کنند، صندوق بین‌المللی پول، اتحادیه اروپا یا سازمان همکاری اقتصادی و رشد هستند.

سازمان ملی آمار و مطالعات اقتصادی و بانک فرانسه، پیش‌بینی‌های خود را براساس نظرسنجی‌هایی تهیه می‌کنند که هر ماه در بخش‌های مختلف حوزه صنعت همچون (ساختمان‌ها، خدمات، صنعت، عمده‌فروشی و خرده‌فروشی...) و همچنین شاخص‌هایی مانند ضریب اعتماد مصرف‌کنندگان و کارفرمایان، منتشر می‌شود. همچنین این دو سازمان، برای سه‌ماهه دوم سال، رشد 0،3 درصدی را پیش‌بینی کردند.

چرا اقتصاددان‌ها در پیش‌بینی‌های خود دچار خطا می‌شوند؟

ابتدای ماه آوریل، سازمان ملی آمار و مطالعات اقتصادی اعلام کرد که رشد اقتصادی فرانسه باید 0،4درصد افزایش یابد؛ ولی یک ماه و نیم بعد این رقم بازبینی شد و به 0،6درصد رسید. ولی این سازمان از انتشار این آمار غیر‌موثق چه سودی می‌برد؟ «این سازمان برای سال 2014، رشد را با کاهش 50درصدی از 0،4 به 0،2 درصد اعلام کرد. از نظر «کریستوفر دامبیک»، اقتصاددان بانک ساکسو، دلیل این اشتباهات فقط یک کلمه است: نوسان. «عواملی همچون نفت، تغییرات نرخ ارز یا مسائل جدید مانند طرح بهبود شرایط بانک فرانسه موجب می‌شوند که ارزیابی تاثیر روی اقتصاد واقعی مشکل و پیش‌بینی‌ها پیچیده شوند. به بیانی دیگر، برای یک اقتصاددان، پیش‌بینی آینده بسیار سخت‌تر از تحلیل گذشته است.»

از نظر «خاویار تیمبون»، این به معنای آن نیست که نباید در این زمینه تلاش کرد. اقتصاددان‌ها می‌توانند در ارزیابی تاثیر نفت یا تغییرات نرخ ارز روی اقتصاد، بهتر عمل کنند. اقتصاددان‌ها باید خود را همچون معلمان نشان دهند و درمورد مشخصه‌های خاص، تضادها را در پیش‌بینی‌های‌شان توضیح دهند تا مردم فرانسه گمان نکنند که وجود آنها بی‌فایده است. آنها باید اشتباهات خود را
بشناسند.

اشتباهات سیاستمداران چیست؟

از نظر «کریستوفر دامبیک»، از10 سال پیش دولت‌های متوالی، اکثرا و بدون ارزیابی کارشناسانه، بسیار خوش‌بین بودند. یک اشتباه در پیش‌بینی‌های رشد، می‌تواند عواقب خطرناکی برای بودجه دولت در پی داشته باشد. در حقیقت، ارقام خزانه دولت که مورد استفاده برای تعیین درآمدهای مالیاتی و بودجه است، با وجود پیش‌بینی‌های اشتباه ممکن است کاملا حذف شود. با آمار بیش از حد خوشبینانه، دولت با خطر نوسانات بودجه‌ای و کسری بیشتری مواجه می‌شود. راه‌حل بهتر و البته نامعمول، این است که بودجه را براساس فرضیه‌ای بدبینانه بنا نهند، مانند سال 1998 یا 2010 بعد از بحران،تا درآمدهای مالیاتی غیرمنتظره در بودجه را پیش‌بینی کنند. ولی هنگامی که نوساناتی وجود داشته باشد، مفسران روی یک رقم بین 0،5 و یک درصد توافق می‌کنندکه این اختلاف حاضر،10میلیارد یورو برای دولت خرج برمی دارد. راه‌حل نهایی آن فقط یک چیز است: صبر.