معدود برندی در زمینه تولید عینکهای آفتابی یافت میشود که به جایگاه محصولات «ریبن» در فرهنگ امریکا و تاریخ جهان دست یافته باشد. از رؤسای جمهور تا ستارههای دنیای موسیقی، فیلم، طراحان مد و. . . همگی از محصولات این برند استفاده کرده و به نوعی از زمان عرضه آن، نسلی وجود ندارد که یکی از مدلهای مشهور ریبن را خریداری نکرده باشد.
ریبن در سال 1937 توسط «بوش و لومب»(Bausch & Lomb) و پس از سفارش تولید عینکهای آفتابی از سوی نیروی هوایی امریکا تاسیس شد. شرکت بوش و لومب توسط دو مهاجر آلمانی به نامهای «جاکوب بوش» و «هنری لومب» در سال 1853 تاسیس شده بود. در حقیقت، نیروی هوایی امریکا برای حفاظت از چشم خلبانان خود در برابر اشعههای مخرب خورشید و در عین حال حفظ پرستیژ آنها، تولید عینکهای آفتابی را به این شرکت سفارش داد.
در هفتم می1937 بوش و لومب حق انحصاری مدل مشهور خود به نام «ریبن خلبان» را ثبت کردند. لنزهای سبز رنگ این عینک مانع نفوذ اشعههای فرابنفش و فروسرخ به داخل چشم میشد. فریم فلزی و طلا اندود آن نیز فوقالعاده سبک بود. این مدل خیلی زود مورد توجه خلبانان نیروی هوایی امریکا قرار گرفت و از آن زمان لقب «عینکهای خلبانی» اصطلاحی که امروزه تمام عینکهای آفتابی با طراحی مشابه با نمونه اصل ریبن را شامل میشود، متولد شد.
ریبن خلبانی در جنگ جهانی دوم و زمانی که ژنرال داگلاس مک آرتور در ساحل فیلیپین مقابل دوربین عکاسان قرار گرفت از محبوبیت بیشتری برخوردار شد. بر همین اساس، عینک آفتابی ریبن به بخشی از مد امریکایی و فرهنگ عامه مبدل شد. در سال 1952، ریبن سنتشکنی کرده و با کنار گذاشتن فریمهای فلزی، محصولی جدید را با فریم پلاستیک سخت به نام «ریبن ویفرر» روانه بازار کرد.
این مدل نیز به سرعت محبوب شد و با گذر از مرزهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، شاهد تولید انبوه خود بود. ویفرر در ابتدا برای استفاده مردان طراحی شده بود اما بانوان نیز پس از اندک مدتی جذب طراحی و فریم براق آن شدند. در بازه زمانی 1982 تا 1987، عینکهای ریبن در بیش از 60 فیلم سینمایی و نمایشهای تلویزیونی مورد استفاده قرار گرفت. استفاده تام کروز از فریم کلاسیک ویفرر در فیلم «کسبوکار پر مخاطره» به سال 1983، اثر این سرمایهگذاری را نمایان کرد و ریبن به سود چشمگیری دست یافت. ریبن بار دیگر در کانون توجه قرار گرفت و فروش ویفرر به حدی رسید که این شرکت به سختی انبارهای خود را پر نگه میداشت.
در سال 1983، عینکهای آفتابی ریبن فروش خیرهکننده 360 هزار عددی را ثبت کردند. پس از آن، محصولات ریبن در برخی سریالهای مطرح دهه 80 میلادی نیز حضور یافته و میزان فروش شرکت به 1/5 میلیون عدد رسید. این در شرایطی بود که تسلط ریبن تنها به هالیوود خلاصه نمیشد و همانند گذشته، ستارگان دنیای هنر، موسیقی و... از محصولات این شرکت استفاده میکردند. در دهه 90 میلادی، با تغییر جریان بازار و افزایش محبوبیت محصولات شرکتهای دیگر مانند «اوکلی»، ریبن با کاهش فروش مواجه شد.
این شرکت با به روز کردن فریمهای خود سعی در کسب جایگاه گذشته داشت اما به توفیق چندانی دست نیافت. در سال 1999، برند ریبن به گروه ایتالیایی «لوکسوتیکا» فروخته شد که برندهای دیگری مانند اوکلی و آرنت را نیز در اختیار داشت.
در سال 2007، ریبن بار دیگر با فریم اصل ویفرر و گستره وسیعتری از رنگها و طرحها روانه بازار شد. همچنین خط تولید ویفرر چند رنگ که شامل فریمهایی با رنگهای ترکیبی مانند طلایی و مشکی، سفید و مشکی یا قرمز و سفید بود، راهاندازی شد.
این راهبرد موثر واقع شد و پس از گذشت نزدیک به 10 سال حتی فریم اصل ریبن خلبانی که دیر زمانی مورد استفاده نیروهای پلیس و خلبانان قرار میگرفت، بار دیگر در میان افراد مشهور جایگاه خود را پیدا کرد. موفقیت ریبن موجب شد تا دیگر شرکتهای تولیدکننده عینک نیز به تولید نمونههای جدید از محصولات کلاسیک خلبانی و ویفرر خود اقدام کنند.