خلأیی که همیشه حس می‌شود

آغاز: اگر روزی از بسیاری از افرادی که دستی بر آتش اخبار و اتفاقات ایران دارند بپرسند مهم‌ترین معضل کشور چیست؟ قطعا مدیریت نامناسب از گزینه‌های با اولویت بالای آنها خواهد بود، چرا که یک مدیر قوی، صادق، باتجربه و دانش که درکی درست از کار و کردارش داشته باشد و فراز و فرود کارش را بشناسد، منابع را تلف نخواهد کرد و نیروهای انسانی را بر سر جایشان خواهد نشاند و شایسته‌سالاری و حاکمیت ضابطه بر رابطه را در زیرمجموعه خود حاکم خواهد کرد و در نهایت بازار دروغ و ریا و رشوه و زیر‌میزی را برخواهد چید.

به همین دلیل است که در کشورهای غربی رشته‌های مدیریت از اعتبار بالایی برخوردارند و مدیران بیشترین قدر را از منظر معنوی و مادی می‌بینند و بر صدر هم می‌نشینند. چرا راه دور برویم، یکی از مشکلاتی که اقتصاد و فرهنگ و سیاست ما در هشت سال دولت پیشین تحمل کرد، به شکل ملموس فقدان تدبیر و مدیریت در سطوح کلان کشور بود که ثروت‌ها و منابعی چنین عظیم را تلف کردند و فرصت‌هایی طلایی را بر باد دادند. 

در چنین فضایی است که انتشار روزنامه تخصصی در این زمینه می‌تواند بحث‌های نظری و تئوریک را بین مدیران جامعه نهادینه سازد و با نقد و ارزیابی و گزارش عملی مدیریت در حوزه‌های مختلف، حوزه‌ای عمومی در این مسیر ایجاد کند. معرفی مدیران کار‌آفرین و نخبه و برگزاری مصاحبه‌های تخصصی با آنها و انعکاس رموز توفیق آنها در جامعه از جمله کارهایی است که روزنامه فرصت امروز می‌تواند انجام دهد.

برخی از این مدیران به دلیل فراز و فرودهایی که در زندگی خود داشته و دارند می‌توانند پاورقی‌های جذابی برای روزنامه بیاورند و مخاطب به جمع اضافه کنند. در واقع اگر روزنامه بتواند بخشی با عنوان تاریخ شفاهی مدیریت اقتصادی ایجاد کند و با مدیران نامدار مصاحبه کند قطعا خوانندگان زیادی خواهد داشت. نمونه آن استاد عبدالرحیم جعفری، مدیر و بنیانگذار انتشارات امیر‌کبیر است که کتاب خاطرات‌شان مثل یک رمان خواندنی و با وجود قیمت بالای آن تاکنون چهار بار تجدید چاپ شده است. 

میانه: از بخت یاری‌های نگارنده این بود که در دانشگاه علامه‌طباطبایی درس حسابداری و مدیریت خواندم و به همین دلیل همه گاه علاقه‌مند به مباحث اقتصادی بودم و هستم و البته عمدتا مباحث اقتصاد کلان. به همین دلیل در آن سال‌ها یکی از خریداران نشریات حوزه مدیریت و اقتصاد بودم و ماهنامه تدبیر از جمله نشریاتی بود که برای مدت‌ها آن را می‌خریدم، اما به نظر می‌رسید جای یک نشریه یا روزنامه همه‌گاه در این حوزه خالی بود. رسانه‌ای که بتواند مباحث مدیریتی را تعقیب جدی کند. اگر چه به نظر می‌رسد که روزنامه فرصت امروز هنوز تا پرداخت تخصصی‌تر به مباحث مدیریتی در ایران راه درازی در پیش دارد. ضمن آنکه تفکیک برخی امور و خبرها از یکدیگر و اینکه چه بخش آن مدیریتی است و چه بخش آن غیر‌مدیریتی و اقتصادی صرف اندکی دشوار است، اما به گمانم اگر سرکی به شکایت‌های اقتصادی در دادگاه‌ها بکشیم قطعا یک نقطه‌محوری آن مباحث مدیریتی است.

بخشی دیگر از خلأیی که روزنامه فرصت امروز توانسته به خوبی آن را حس کند و در جهت پرکردن آن بکوشد، پرداختن به مسائل و مصادیق اقتصاد خرد است. کسب‌و‌کار در ایران شاخه‌های گوناگون‌ دارد و البته تنوع‌ فراوان، لذا اگر خبرنگاران بتوانند با نقب زدن به هر پیشه‌ای و سرک کشیدن به هزارتوی آن و تهیه خبر و گزارش و مصاحبه درباره موفق‌ترین افراد هر حرفه جذابیت‌های آن را رسانه‌ای کنند قطعا مردم و مخاطبان را با این پیشه‌ها و ظرایف و دقایق آن بیشتر آشنا کرده و اسباب همدلی و همراهی آنها را با صاحبان این حرف و مشاغل بیشتر خواهند کرد. 

انجام: یکی از توفیق‌های نشریه «فرصت امروز» وجود تیمی همدل و کارکشته در زمینه مطبوعات است. مدیرمسئول و اعضای شورای سردبیری فرصت‌امروز نیروهایی خوشفکرند که تلاطم‌های سال‌های مطبوعات را دیده‌اند و تجربه‌های وثیقی دارند و اهل جو‌زدگی و هیجان نیستند، اگر‌چه هیجان، نمک کار روزنامه‌نگاری است، اما در حوزه کلان و سیاست‌گذاری و آن هم در چنین برهه‌ای، خونسردی بهترین کیمیاست.

همین که روزنامه در شماره 100 خود توانسته وجه‌افتراقش را با سایر روزنامه‌های اقتصادی اثبات کند و سایتی پر و پیمان بر فضای اینترنت قرار دهد باید بر دستان آنها و تیم تحریریه‌ای که تدارک دیدند بوسه تحسین زد. اگر‌چه سایت آن تا بهترین شدن و اقبال بیشتر پیدا کردن، کار بسیار‌ دارد. امید که روزی را شاهد باشیم که برای شماره هزارم نیز ویژه‌نامه‌ای منتشر کنید.