با اعضایی که برای تیم سمی هستند چگونه رفتار کنیم

همیشه در هر سازمانی،  تعدادی کارمند وجود دارند که برای کسب و کار شما مضرند. آنها سرعت حرکت شما در مسیر رسیدن به اهداف را کم کرده و سبب تحریک منفی شما می شوند و گاهی اوقات کارمندانی ساده و بی فایده هستند. اینها اعضای سمی تیم شما هستند که به نظر می رسد اکثرا درگیر پروژه ها یا محیط کاری نمی شوند، اما توانایی فریب مدیر برای ماندن در شغل را دارند.

مشارکت 75درصدی کارمندان در کار تیمی لازم است، چرا که بسیاری از کارمندان از کار کردن در تیم می ترسند و از این هراس دارند که یکی از اعضای تیم کار بقیه اعضا را نیز خراب کند. بعضی از آنها در ارتباط گرفتن با دیگران مشکل دارند و این کار عمدی نیست، بلکه به دلیل ضعف مهارت های اجتماعی است. بر طبق نظر الکساندر مسیک، متخصص ارتباطات این ضعف ها برای دیگر افراد تیم و سازمان نیز مضر است. در گزارش زیر چند دشمن کار تیمی و بهترین روش مقابله مدیران با این کارمندان آورده شده است.

قول های دروغ

در موقعیت های پرفشار، قول دادن های بیش از حد به خاطر خوشایند ناظر یا مدیران تان کاری نادرست است. قول دادن کاری آسان است، مثلا اینکه بگویید ما این پروژه را ظرف شش هفته انجام خواهیم داد، اما در واقع باید در مورد توانایی آنچه انجامش را دارید، قول بدهید.

اگر یکی از اعضای تیم شما یا همکاران تان به شما قول های پوچ  بدهد، درمی یابید که او بر سر قول هایش نیست و نمی توان روی او حساب کرد. اگر به این افراد زمان، بودجه یا منابع پروژه بدهید، در واقع سرمایه تان را هدر داده اید.

کار را بر گردن دیگری انداختن

افرادی در هر تیم وجود دارند که در مسئولیت به اشتراک گذاری شده کار تیمی تداخل ایجاد کرده و آن را گردن دیگری می اندازند. بهترین روش سروکار داشتن با آنها منصوب کردن نقشی به آنها در قالب تیم و مطرح کردن و برجسته سازی مسئولیت آنهاست.

همچنین می توانید از آنها بپرسید در چه حوزه خاصی که به آن علاقه دارند، می توانند کار کنند. بدین ترتیب می توانید آتش اشتیاق را در آنها روشن کنید. گاهی می توانید به این افراد شانس هدایت شدن دهید یا به آنها مسئولیتی دهید تا در پی آن باشند. اگر آنها سابقه تنبلی در وظایف داشته باشند، نیاز به نظارت و کنترل آنها دارید.

مسئولیت قصور را نمی پذیرند

همه انسان ها از ستایش شدن لذت می برند، اما بعضی از آنها آنقدر انعطاف پذیرند که برای رسیدن به این جایگاه و کسب رتبه تشویقی تمام تلاش خود را به کار می گیرند، اما متأسفانه بعضی مسئولیت قصور را در هنگام شکست برعهده نمی گیرند.

بهترین راه کنارآمدن با این افراد پیگیری و ثبت بخشی از پروژه است که شخص روی آن کار می کند. بدین ترتیب می توانید دریابید چه سهمی از کار توسط او انجام شده و اگر شکستی در بخشی از پروژه که مسئول آن است، پیش بیاید، می توانید با دلیل و برهان ثابت کنید که قصور توسط او رخ داده و نمی تواند از زیر بار آن شانه خالی کند.

اشخاص ایرادگیر

هیچ چیز بدتر از افرادی نیست که ایرادگیر و سختگیرند و مدام در حال نقد همه چیز هستند. آنها حتی در مسائلی که خوب پیش می رود نیز نکته ای منفی پیدا می کنند. فرقی ندارد که استراتژی، حجم کاری یا وظایف چیست. آنها با همه چیز مشکل دارند و کوچک ترین بهانه کافیست تا از هر چیز ایراد بگیرند.

این رفتار یک رفتار سمی است، چرا که آنها بیشتر زمان خود را صرف کاری عبث می کنند. بهترین روش رفتار با چنین افرادی این است که بهانه ها و انتقادهای آنها را جدی نگیرید و به آنها وظایف متعدد و مسئولیت هایی سنگین بدهید که وقت سر خاراندن و به اصطلاح کنجکاوی در امور دیگران نداشته باشند.

کارمندانی که به تنهایی کار می کنند

بعضی از کارمندان به تنهایی بهتر کار می کنند و این چیز خوبی است، اما هنگامی که در یک گروه قرار می گیرید باید بتوانید با روحیه و جو تیم کنار بیایید. بعضی از این افراد وقتی وارد تیم می شوند با پراکنده گویی و جهت دهی های فاقد اعتبار، ماهیت پروژه را به خطر می اندازند. آنها راه حل های مخصوص خودشان را برای مسائل پیشنهاد می کنند و بهتر است که آنها را محدود کنید.

می توانید بخشی از پروژه را که قابلیت کار کردن انفرادی دارد به آنها بسپارید. اگر آنها به صورت فردی بهتر کار می کنند، می توانید بهره وری بهتری از آنها انتظار داشته باشید و به دیگران اجازه دهید با خیال راحت در گروه خود کار کنند.

ارتباط با نویسنده: hoda.rezaeii@yahoo.com