در نخستین نشست کنفدراسیون صادرات با حضورتشکل های بزرگ صادراتی غیرنفتی بخش خصوصی مطرح شد / در تدارک صدای واحد

تجمیع تشکل های صادراتی کشور در کنفدراسیون صادرات اتاق ایران شاید از مهم ترین اهداف این کنفدراسیون در دوره جدید باشد؛ نهادی مردمی که توانسته فعالان صادراتی بزرگی را که سهمی 80 درصدی در صادرات غیرنفتی کشوردارند، دورهم جمع کند.

اما به اعتقاد محمد لاهوتی، رئیس این کنفدراسیون این NGO هنوز هم می تواند بزرگ و قوی تر شود؛ دغدغه ای که به گفته او با ابلاغ بخشنامه معاونت اول ریاست جمهوری درخصوص دادن سهم در دولت به نظرات بخش خصوصی مهم تر شده و حالا با برگزاری جلساتی که این کنفدراسیون در برنامه دارد، در هم اندیشی با تشکل های صادراتی می خواهد این دغدغه را به صدای واحد در میان صادرکنندگان تبدیل کند؛ موضوعی که در نخستین نشست این کنفدراسیون به خواسته همه تشکل های حاضر در نشست تبدیل شد. محمد لاهوتی در گفت وگوی زیراز اهمیت این هدف گفته و از تأثیر این حرکت بر تصمیم گیری ها و سیاست گذاری های دولت درصادرات پیش بینی هایی دارد.

برای نخستین بار در دوره ریاست شما بر کنفدراسیون صادرات، تشکل های صادراتی را دور هم جمع کردید و همه از مشکلات صادرات گفتند، موضوعاتی که شاید در بسیاری جاها مطرح می شود، آیا کنفدراسیون صادرات برای ارتقای وضعیت صادرات غیر نفتی چشم انداز متفاوتی دارد؟

ما برای این جلسات برنامه ریزی هایی داریم. نخستین جلسه را با تشکل های عضو، غیرعضو و تشکل های استانی برگزار کردیم و جلسه بعدی ما با صادرکنندگان نمونه خواهد بود. ابلاغ بخشنامه معاون اول رئیس جمهور، نشان می دهد صدای واحد و انسجام در بین تشکل ها نقش تعیین کننده و مؤثری دارد.

بعضا شاهد هستیم که حرف های متفاوتی از سوی افراد گفته می شود و برخی نظرات هم در مقابل هم قرار می گیرد، به نظر من این موضوع باید درچنین جلساتی اتفاق بیفتد. باید اینجا این حرف ها زده شود و خروجی واحدی از نهادهایی مانند کنفدراسیون صادرات یا مجمع واردات به عنوان تشکل تشکل ها به دست سیاست گذاران و تصمیم گیران در دولت برسد. ما می خواهیم کنفدراسیون را به پایگاهی برای مطالبات و نظارت صادرکنندگان بخش خصوصی تبدیل کنیم تا اینکه فعالان این بخش از طریق این کانال مشکلات و خواسته های شان را به دولت برسانند.

جناب لاهوتی در این نشست برخی تشکل ها به موضوع ایجاد معاونت صادرات در دولت اشاره کردند. به نظر می رسد بخش خصوصی باز هم می خواهد برای رفع مشکلاتش بیشتر به دولت تکیه کند، درحالی که در همین نشست ریاست چندین تشکل بزرگ تأکید می کردند باید روی پای خودمان بایستیم و با قوی کردن تشکل های صادراتی، ساختار بهتری برای صادرات شکل دهیم. برای شما به عنوان ریاست این کنفدراسیون کدام یک  اولویت است؟

به نظر من این موضوع به سیاست گذاری های دولت بستگی دارد. در کشوری مثل ترکیه، اتاق بازرگانی یا تشکل های صادراتی و وارداتی تعیین کننده سیاست گذاری های اقتصادی این کشورهستند. اگرکشور ما براساس ابلاغیه اصل 44 به سمت خصوصی سازی حرکت کند و دولت از تصدی گری دست بردارد آن زمان ان جی او های قوی مثل کنفدراسیون صادرات می توانند به عنوان تشکل های تأثیر گذار و تعیین کننده حرف آخر را بزنند، اما اگر آن اتفاق نیفتد و سیستم به همین شکل اقتصاد دولتی جلو برود قطعا ما به معاونت صادرات که خواسته تشکل ها بود نیازمند هستیم. البته معاونت صادرات که مطرح شد و به نظر من معاونت تجارت مناسب تر است، با نقشی که تشکل ها و ان جی او ها می خواهند داشته باشند، هیچ تضادی ندارد.

امروز سازمان توسعه تجارت ما به رغم اینکه تعریفش در قانون متولی تجارت است، تأثیری در تجارت کشور ندارد و عملا مصوبات وزارتخانه های دیگر را اجرایی می کند. چون زیرمجموعه وزارت صنعت، معدن و تجارت است، مثلا در بخش صنعت نمی تواند مستقل تصمیم بگیرد یا در کشاورزی چون قانون انتزاع وجود دارد این سازمان نمی تواند مستقلا درباره صادرات و واردات تصمیم بگیرد. اینها مشکلاتی را هم برای وزارتخانه ها به وجود آورده و هم برای فعالان بخش اقتصادی.

لذا به نظر می رسد اگر معاونت مستقلی درحوزه تجارت و زیر نظر رئیس جمهور شکل بگیرد، روند کار را تسریع می کند و تصمیم گیری ها براساس اقتصاد کلان کشور و منافع ملی گرفته می شود تا منافع بخشی یا بین وزارتخانه ای. از این جهت ما این پیشنهاد را داریم.

در مقابل با تقویت تشکل های بالا دستی مثل کنفدراسیون صادرات و عضویت همه صادرکنندگان در این تشکل، صادرکنندگان به صدای واحدی می رسند که می تواند برای دولت هم مثبت باشد. به نظر من دولت ها قطعا از این حرکت حمایت می کنند، چون به جای طرف بودن با 60 تشکل صادراتی با یک صدای واحد و منسجم طرف خواهند شد.

در جلسه اشاره کردید بیش از 30 تشکل که مهم ترین تشکل های صادراتی هستند در کنفدراسیون عضو هستند و گفتید که نیمی دیگر از تشکل های صادراتی در سراسر کشور هنوز عضو این کنفدراسیون نیستند، آیا برنامه ای برای جذب آنها دارید؟

می توان گفت 80 درصد صادرات غیرنفتی توسط همین 30 تشکل کنفدراسیون صادرات انجام می شود، تشکل هایی که عضو نیستند معمولا تشکل های استانی هستند یا برخی تشکل هایی هستند که اخیرا در اتاق ثبت شدند. شاید آنچنان آشنایی با فعالیت ها ی کنفدراسیون نداشته باشند، این نشست ها برای هم افزایی و همفکری بیشتر و آشنایی و جذب تشکل ها است. ما آماده پذیرش و عضویت همه تشکل های صادراتی بخش خصوصی از استان های مختلف هستیم.

همچنین باشگاه صادرکنندگان را ایجاد کردیم تا صادرکنندگانی که به عنوان صادرکنندگان نمونه ممتاز یا برتر هستند بتوانند در این باشگاه عضو شده و دراتاق فکر کنفدراسیون شرکت داشته و مشکلاتشان را مطرح کنند. کنفدراسیون وظیفه خودش می داند در پیگیری و حل این مشکلات اقدام کند.

شما در شورای گفت وگوی دولت و بخش خصوصی هم حضور دارید، این دسترسی به دولت انتظارات تشکل های صادراتی را از کنفدراسیون افزایش خواهد داد. این دسترسی می تواند کمک کننده باشد.

بله، بودن من در شورای گفت وگو می تواند کمک کننده باشد. موضوعات و مشکلاتی که در این حوزه در سطح کلان هست آنجا مطرح و پیگیری خواهد شد. یا آقای مرتضوی نایب رئیس کنفدراسیون، رئیس خانه صنعت استان تهران همچنین دبیرکل خانه صنعت کشور هستند.یا دیگر کسانی که در هیأت مدیره کنفدراسیون هستند، امکاناتی برای رفع مشکلات را دارند.

همه اینها ظرفیت بسیار خوبی در کنفدراسیون صادرات  به وجود آورده که اگر ما به عنوان بخش خصوصی با حمایت از این NGO آن را قوی تر کنیم، برای مطالبات مان برطرف کردن مشکلات مان و تعامل با دولت صدای بلندتری خواهیم داشت.