وقتی صحبت از طراح و نقشه فرش است باید سراغی از مسئولان این حوزه بگیریم که به اصطلاح دستشان توی کار است و از زیر و بم این هنر خبر دارند. عبدالله بهرامی در تعریف طراح و هزینهها و دستمزد یک طراح توضیحاتی به «فرصت امروز» داده است. این فعال حوزه فرش در ابتدا طراحی را یک شغل معرفی میکند.شغلی که میتواند منبعی برای درآمدزایی باشد. وی همچنین اشاره میکند که طراحی کماکان به دو شکل سنتی و کامپیوتری انجام میشود. وی در تعریف شیوه سنتی میگوید: سنتی را در واقع همان اساتید قدیمی انجام میدهند که براساس ذوق و سلیقه خود طرحی را خلق میکنند. بهرامی متداول شدن طرحهای کامپیوتری را اتفاق خوبی ارزیابی کرده و میگوید: هرچند طرحهای کامپیوتری بیشتر برای بافت تابلوفرش به کار میروند اما در هر صورت استفاده از ابزارهای مدرن به ظرافت، دقت و سرعت عمل طراح منجر میشود که در نتیجه طرحی با کیفیت بالاتر ارائه میدهد.
بهرامی در ادامه در مورد شیوههای قیمتگذاری یک طرح و اینکه این مسئله به چه مسائلی مرتبط است میگوید: قیمتگذاری یک طرح براساس اعتبار نام طراح، اینکه مربوط به کدام استان و کدام سبک است و اینکه مربوط به چه فرشی با چه موادی است، انجام میگیرد. مثلا طرح قالی ابریشم قم با طرح نایین متفاوت است. تنوع رنگ و ظرافت این طرحها یکی نیست. هر چه تنوع بیشتر و رنگ بیشتری در طراحی به کار رفته باشد یعنی میزان دقت و زمان بیشتری هم برایش صرف شده است که تأثیر مستقیم بر قیمت نهایی فرش دارد. حتی تعداد گره و تعداد رج هم بر قیمت طرح موثر است. رئیس اتحادیه سراسری تعاونیهای فرش دستباف ایران در مورد طرحهایی که تاکنون خودش در جریان قیمتگذاریاش بوده اظهار میکند: گاه طرح براساس یک الگو ساخته میشود و گاه کاملا خلاقانه و جدید است.
در هر صورت قیمتها متفاوت است. بهطورکلی ما در اتحادیه قراردادهایی بین 5 تا 30میلیون تومان برای طرحها با طراحان بستهایم. طرحهایی که خیلی هم پیچیده نبودهاند و در واقع در زمره طرحهای ساده به شمار میرفتهاند. بنابراین گاه برای بعضی طرحها هزینههای بهمراتب بیشتری هم پرداخت میشود. این مقام مسئول همچنین به سرمایهگذاری شرکتها برای استخدام طراحان اشاره میکند و میگوید: در حوزه تبریز و قم اقدامات بسیار ارزشمندی در این حوزه صورت گرفته است که مشتریان بیشتری را هم جذب میکنند. به این صورت که با استخدام طراحان مجرب به ابتکارهایی در حوزه طراحی و نقشه دست یافتهاند.وی این نوآوریها را در حوزه ترکیب رنگ و ترکیب نقشههای سنتی و رسیدن به طرحی جدید معرفی میکند.
طرحهایی که به نوعی بهتازگی در حوزه طراحی متولد شدهاند و به نوعی تلفیقی از طرحهای مادر بهشمار میروند. عبدالله بهرامی در ادامه اشارهای هم دارد به حوزههای اصفهان، کاشان، کرمان و بیجار که همچنان براساس همان طرحهای سنتی کار میکنند و کمتر در زمینه نوآور در طراحی سرمایهگذاری کردهاند که جا برای استخدام طراحان و رونق اشتغالزایی این حوزه این سرمایهگذاریها صورت بگیرد.