بزرگترین دشمنان برند در ایران تا حد زیادی ذهنی هستند. ایرانیان سالهاست در پیله «توی این مملکت، نکن، نمیشود» اسیر هستند. ناشکیبایی برای برنامهریزی در اموری که زمانبر است و وجود عینی مسائلی که خلاف رقابت آزاد و برنامهریزی موجب برکشیدن برخی رقبا میشود، صاحبان کسبوکارهای مختلف را از سرمایهگذاری عقلانی و اصولی روی مفهوم برند منصرف کرده است. حرکت روی امواج حاصل از اتفاقات سیاسی و اجتماعی و گذران باری به هر جهت و نفعطلبی حداکثری در زمان حال مانع از آن شده که برندهای معتبر و در مقیاس جهانی و منطقهای در ایران شکل گیرد.
چنین دیدگاهی موجد سیکل معیوبی در اقتصاد ایران شده، به این شکل که برندها شکل نمیگیرند چون تلاطمات اقتصادی بسیار است و تلاطمات اقتصادی فرو نمیکاهند چون بنگاههای معتبر و برندهای بزرگ و پایدار شکل نمیگیرند. برون رفت از چنین وضعیتی تنها با شکستن این سیکل معیوب از طرف معدودی بنگاههای بزرگ موجود که دارای ظرفیتهای مدیریتی عالی و نیز مدیران میهندوست و ساختارشکن هستند، امکانپذیر است. ساختارشکنی در اینجا البته صرفا به معنای غلبه بر باورهای نادرست و ارتجاعی اقتصادی است.
* عضو شورای سردبیری روزنامه «فرصت امروز»