دلیل علمی حواس پرتی در محیط کار

طبق تحقیقات، حدود 70درصد از افراد در زمان کار از تمرکز کافی برخوردار نیستند. این یعنی از هر چهار کارمند، سه نفر هیچ تمرکزی ندارند.

این اتفاق دلایل بسیاری دارد، از شبکه های اجتماعی و گفت وگوهای مجازی تا خستگی و استرس بیش از اندازه، ولی یکی از دلایل اصلی حواس پرتی، عدم آگاهی از کار است.

در واقع، حدود 50درصد از مردم از کار و وظایف خود و انتظارات کارفرما هیچ اطلاعی ندارند. اگر این آمار شگفت انگیز است، به این نکته توجه کنید که کارمندان حاضر در این تحقیق، از شنیدن انتظارات مدیران و رؤسای خود واهمه داشتند. در نتیجه، نبود انتظارات واضح و مشخص باعث کاهش انگیزه و سردرگمی خواهد شد.

یک نکته جالب دیگر: اکثر رهبران تیم ها نیز از وظایف کارمندان خود اطلاعی ندارند. این یک مشکل بزرگ است. مشکلی که خوشبختانه راه حل تقریبا ساده ای دارد.

کارمندان هدفمند عملکرد بسیار بهتری ارائه خواهند کرد. افراد چنین احساس خواهند کرد که به موفقیت بزرگی در کار خود دست پیدا کرده اند و به همین دلیل با غرور و افتخار به تلاش خود ادامه می دهند و احساس خوبی نیز خواهند داشت.

پس به این ترتیب، راه حل افزایش انگیزه (در تمام سطوح) درک وظایف کارمندان و تک تک اعضای تیم است، ولی این مسئله در این نقطه به پایان نمی رسد.

رهبر باید برای هر کارمند هدفی مشخص و منحصربه فرد تعیین کند و از تشریح وظایف و کار عاجز نباشد. رهبر یک شبه به این قدرت دست پیدا نخواهد کرد، ولی شرکت ها می توانند با برداشتن گام هایی کوتاه، فرهنگی غنی، تاثیرگذار و ایمن به وجود آورند.

نکاتی برای داشتن فرهنگی هدفمند

تیم رهبری شما با استفاده از این نکات، قدرت ایجاد هدف برای کارمندان را به دست خواهد آورد:

1. همکاری نزدیک با تیم استخدام. رهبر در زمان استخدام باید با نیروهای جدید، وظایف آنها در محیط کار و جایگاه آنها در شرکت به خوبی آشنا شود. چنانچه شخصی مناسب شرکت نیست، نباید به هیچ عنوان استخدام شود.

2. توجه به وظایف روزانه. گرچه مدیریت تمام جزییات هرگز ایده خوبی نیست، ولی باید از وظایف روزانه کارمندان خود کاملا آگاه باشید. به این ترتیب مدیران از اهمیت هر کارمند آگاه خواهند شد یا به درک بهتر وظایف و نقش ها کمک خواهند کرد.

3.یادگیری نحوه برقرار ارتباط مناسب با کارمندان. در طول ارزیابی ها و جلسات، از اهمیت کارمندان و مدیران خود آگاه شوید. آنها چطور در پروژه ها مشارکت خواهند داشت؟ چه ویژگی جدید و منحصربه فردی به مجموعه اضافه خواهند کرد؟ چرا قابل جایگزینی نیستند؟

4. نظرات و انتقادات را بپذیرید. حذف ترس از پرسش و انتقاد در محیط کار بسیار ضروری است. رهبر باید با دریافت نظرات و انتقادات، با آرامش و صبر و بدون هیچگونه خشونتی به آنها پاسخ دهد.

5. به مردم اجازه صحبت دهید. جلسات، در صورتی که تمام افراد حاضر فرصت صحبت داشته باشند، بسیار پربارتر خواهند بود. جلسات نباید تحت کنترل یک نفر باشند و کارمندان نیز باید با مشارکت در مباحث، ارزش جلسات را بیشتر کنند.

6. ایجاد محیطی ایمن. کارمندان را از درخواست برای مرخصی، مشارکت با سایر افراد و اشتباهات نترسانید.

7. فرصتی برای «شکست بهتر» فراهم کنید. حتی بزرگ ترین اشتباهات نیز درس هایی ارزشمند به ما خواهند داد. رهبر باید با انعطاف و گذشت و بررسی شرایط، احتمال تکرار اشتباه در آینده را کاهش دهد.

محیط کار در یک دهه اخیر به شدت تغییر کرده است و ما هنوز به محیط ایده آل دست پیدا نکرده ایم. رهبر وظیفه تشریح فرهنگ را برعهده دارد و همچنین باید به عنوان الگو و سرمشقی برای سایرین شناخته شود.

یافتن رهبران منعطف، خلاق و پرتلاش کار راحتی نیست. محیط کار با وجود چنین رهبرانی به شکوفایی خواهد رسید.