افراد درونگرا و عادت های غیرعادی و متمایز آنها

افراد درونگرا برای خودداری از ایجاد مکالمات اضافی و ارتباط بیشتر با مردم، عادت هایی دارند. با شناخت این رفتارها می توان درونگراهای محل کار را شناخت.

تا به حال با یک فرد درونگرا روبه رو شده اید؟ شاید خودتان درونگرا باشید. در هر صورت احتمالا می دانید که درونگراها عموما از جمع ها دوری می کنند و جمع دو یا سه نفره ای از دوستان نزدیک را به یک رویداد اجتماعی بزرگ ترجیح می دهند. برخی از آنها نیز ترجیح می دهند به کلی تنها باشند.

آنا لی مایند، موسس و سردبیر ارشد Learning Mind است؛ او در یک مقاله جذاب به این مورد می پردازد که «هر فرد درونگرایی، حداقل یک بار در طول عمر خود به اقداماتی دست زده تا از مواجهه و صحبت با مردم خودداری کند». رفتارهای مد نظر لی مایند را در ادامه می خوانیم.

مطلب مرتبط: درونگراها چه ویژگیهایی دارند؟

۱. زمانی که صدای زنگ در خانه را می شنوند، تظاهر می کنند که در خانه نیستند

لی مایند می گوید:

آنها به آرامی به در نزدیک می شوند؛ مطمئن می شوند که صدای قدم هایشان شنیده نمی شود و سپس از درون روزنه ی در به بیرون نگاه می کنند. اگر شخص پشت در غریبه یا کسی باشد که مایل به ملاقاتش نیستند، تظاهر می کنند که کسی در خانه نیست. این رفتار تنها مختص درونگراها نیست.

برای مثال، من به عنوان فردی نسبتا برونگرا با داشتن حجم کاری بالا برخی اوقات مایل به ملاقات مردم نیستم. بنابراین تعجبی ندارد که یک فرد درونگرا حتی در صورت نداشتن کار سنگین و برای گذران وقت در تنهایی خویش نیز مایل به بر هم زدن آسایش خود در خانه اش نباشد.

۲. مسیر پیاده روی خود را برای جلوگیری از روبرو شدن با افراد دیگر تغییر می دهند

اگر درونگرا باشید، بدون شک چندین مرتبه این رفتار را انجام داده اید. برونگراها می توانند به راحتی از هر مسیر و خیابانی که ممکن است در آن با همکاری مواجه شوند، عبور کنند و به سادگی به او سلام کرده و به راه خود ادامه دهند؛ اما درونگراها مسیر طولانی تری را انتخاب می کنند تا تنها با دیگران رودررو نشوند. لی مایند می گوید:

اگر بخت با درونگرا یار باشد و قبل از دیگری، فرد آشنا را ببیند هر کاری را برای مواجه نشدن با او انجام می دهد. ممکن است پنهان شود، صورت خود را مخفی کند یا حتی مسیر مخالف را پیش بگیرد. آیا ساده تر نیست که چند کیلومتر اضافه تر پیاده روی کند تا از مکالمه با شخصی که مایل به ملاقاتش نیست، خودداری کند؟ طرز فکر یک درونگرا این گونه است.

۳. در سرویس بهداشتی پناه می گیرند

لی مایند می گوید:

این مورد، یکی از عجیب ترین رفتارهای درونگراها برای خودداری از روبرو شدن با دیگران است. اگر متوجه شدید که یکی از همکاران مدت زمان زیادی را در سرویس بهداشتی سپری می کند، مطمئن باشید که این کار را عامدانه برای خودداری از درگیر شدن در جمع دیگر همکاران انجام می دهد. درونگراها با خارج شدن از جمع سعی می کنند محیطی بدون مزاحمت برای تفکر خود پیدا کنند. به علاوه، نیازی به توضیح دادن دلیل ترک محل کار خود ندارند. این شرایط باعث بهبود بهره وری نیز می شود؛ چرا که دوری از موقعیت های اجتماعی، به سرعت نیروی آنها را تجدید می کند.

۴. بهانه تراشی می کنند

دقت کنید که چه کسانی در مراسم های مختلف شرکت در طول سال حضور پیدا نمی کنند؛ این اشخاص احتمالا درونگراهای شرکت هستند. لی مایند می گوید:

درونگراها از تمام قدرت خلاقیت خود برای بهانه تراشی و شرکت نکردن در دورهمی های اجتماعی استفاده می کنند. در حقیقت آنها برنامه های دقیقی را طراحی می کنند؛ تنها برای این که از تعاملات غیرصمیمانه ی اجتماعی که مجبور به صحبت در آنها هستند، خودداری کنند.

۵. از کافه ها و فروشگاه های محلی دوری می کنند

دلیل این رفتار، روشن است؛ احتمال رو در رویی با مردم و شکل گیری مکالمه در این مکان ها بسیار بالا است. لی مایند می گوید:

تصور کنید بهترین کافه ی شهر را پیدا کرده اید. برای مرتبه ی اول وارد آن می شوید؛ سپس برای مرتبه ی دوم به آن جا می روید و سپس، متوجه می شوید که متصدی کافه شما را به جا می آورد و می داند که چه نوع قهوه ای را ترجیح می دهید. او به شما لبخند می زند و می پرسد: حالتان چطور است؟ این خوش و بش ساده برای اغلب افراد، خوشایند و نویدبخش نوشیدن یک قهوه ی دلپذیر و باکیفیت است. اما عقیده ی یک درونگرا متفاوت است! آنها از این دست صمیمیت های غیرمنتظره غافلگیر می شوند و از رفتن دوباره به همان کافه در آینده خودداری می کنند.

آیا شما، درونگراها را با این رفتارها می شناسید؟

عقیده شما درباره ی رفتارهای یک درونگرا چیست؟ به چه کسی درونگرا می گویید؟ آیا خودتان درونگرا هستید؟ مسئله ای که با خواندن توضیحات لی مایند پیش می آید این است که درونگراها را افرادی با مشکل در موقعیت های اجتماعی در نظر می گیرد و آنها را نیازمند یادگیری مهارت های ارتباطی و همکاری با مردم تصویر می کند. تشبیهات او از درونگراها به عنوان افرادی مرموز، پارانوئید و مبتلا به نوعی اختلال اضطرابی یاد می کند که توانایی رودررویی با زندگی و مسائل آن را ندارند؛ این تشبیهات، ناامیدکننده هستند.

مطلب مرتبط: درون‌گرایی، عامل دستیابی به موفقیت!

سوزان کین، نویسنده  کتاب پرفروش «سکوت: قدرت درونگراها در دنیایی که از صبحت کردن دست نمی کشد» است. او، درونگراها را به شیوه ای بسیار مثبت تر تصویر می کند و می گوید: «آنها افرادی هستند که محیط های آرام تر و دارای محرک های کمتر را ترجیح می دهند».

ملیسا دال، سردبیر مجله  Science of US و نویسنده ی CRINGEWORTHY نیز می گوید: «بر اساس اکثر بررسی هایی که در زمینه روانشناسی شخصیتی انجام شده است، درونگرایی غالبا در مقابل برونگرایی تعریف می شود. اگر برونگراها، افرادی قاطع و مشتاق هستند که در محیط های اجتماعی و پرهیاهو به وجد و حرکت در می آیند، درونگراها درست نقطه  مقابل آنها هستند».