مزایای منحصربه فرد رهبران درون گرا

بیشتر فعالان دنیای کسب وکار درون گرایی را نقطه ضعف مدیران و رهبران می دانند، اما برخلاف تصور، افراد درون گرا به رهبرانی عالی تبدیل می شوند.

حدود ۴۰درصد از مدیران عامل جهان، خود را فردی درون گرا توصیف می کنند. بیل گیتس، مریسا میر، وارن بافت و آندریا یونگ، در این فهرست قرار دارند.

بااین حال وقتی صحبت از رهبری و محیط کار می شود، افراد درون گرا شهرت خوبی ندارند. یک تحقیق نشان می دهد که ۶۵درصد رهبران ارشد شرکت های بزرگ، درون گرایی را خصوصیتی منفی برای رهبر تیم می دانند.

واقعیت این است که افراد درون گرا رهبران بسیار خوبی هستند، حتی در بعضی موارد قوی تر از آنچه فکر می کنید!

آنها شنوندگان خوبی هستند

درحالی که رهبران برونگرا متمایل اند نبض جلسات کاری را در دست بگیرند، رهبران درون گرا بیشتر ساکت می مانند. این ویژگی به خصوص برای تیم هایی که از افراد برونگرا تشکیل شده اند، مزیت بسیار قابل توجهی است.

بر اساس تحقیقات منتشر شده در نشریه کسب و کار دانشگاه هاروارد، افراد درون گرا در یک محیط پویا و غیرقابل پیش بینی، رهبران تأثیرگذارتری هستند. به ویژه زمانی که با کارمندانی فعال و خلاق سروکار دارید که ایده های جدیدی مطرح می کنند. رهبران برونگرا غالبا این رفتارها را تهدیدکننده می بینند. در مقابل رهبران درون گرا با دقت بیشتری به حرف اعضای تیم گوش می دهند و پیشنهادات آنها را می پذیرند. این توانایی، آنها را به رهبران عالی تیم های گفتاری تبدیل می کند.

آنها با صبر و تأمل فکر می کنند

افراد درون گرا با هوشیاری بسیار بیشتری به جزییات و ارتباطات توجه می کنند و نکاتی را در می یابند که سایرین از آن غافل اند. به طورکلی آنها وقت بیشتری به تفکر و تصمیم گیری اختصاص می دهند. گرچه این ویژگی لزوما صحت تصمیمات آنان را تضمین نمی کند، ولی احتمال انتخاب های بهینه را بالا می برد.

مطلب مرتبط: «رهبران درونگرا، رهبران برونگرا»

بهترین رهبران درون گرا صبر و تأمل خود را تصدیق می کنند و در زمان های تصمیم گیری، راه را برای پیشنهاد و همفکری دیگران باز می گذارند. به عنوان مثال مارتین اشیمدلر، معاون برند خدمات ملی غذایی، بیشتر اوقات به تیمش می گوید برای جمع بندی و ساماندهی امور به زمان نیاز دارد. اگر سؤال یا پیشنهادی مطرح کرده باشد، برای تیم توضیح می دهد چطور و چه زمانی منتظر پاسخ آنهاست، سپس به حرف خود عمل می کند. این عملکرد نه تنها اعتماد اعضای تیم را جلب می کند، بلکه به او اجازه می دهد با تأمل و تفکر کافی نسبت به مسائل واکنش نشان دهد.

آنها سایر افراد درون گرا را نادیده نمی گیرند

صرفا به این دلیل که بعضی از افراد در جلسات کاری صحبت نمی کنند، به این معنی نیست که هیچ ایده ارزشمندی ندارند. افراد درون گرا در حضور همکاران بلندپرواز و معاشرتی، خود را بروز نمی دهند.

یک مدیر ماهر و تأثیرگذار، نه تنها از کارمندان برونگرا، بلکه از همه افراد حاضر در جلسه بازخورد می گیرد. یک مدیر عالی می داند که کارمندان ساکت و آرام، گاهی برای به اشتراک گذاری نظرات و افکار عمیق خود، به گفت وگوی دونفره نیاز دارند. افراد درون گرا زمانی که در گروه های بزرگ حضور دارند، کمی محتاط می شوند و کمتر صحبت می کنند. اما مشارکت آنها ضروری و درخشان است و نتایج فوق العاده ای به همراه خواهد داشت. رهبران درون گرا، به خوبی می توانند اعضای درون گرا را درک کنند و پتانسیل آنها را به مرحله اجرا برسانند.

و نکته آخر اینکه، موفقیت و پیروزی تیم ها، به رهبران درون گرا یا برونگرا بستگی ندارد، بلکه به رابطه تیم و رهبر بازمی گردد. بهترین ترکیب نیز یک رهبر درون گرا و تیمی برونگرا، یا یک رهبر برونگرا و تیمی درون گرا است. چراکه یک رهبر برونگرا، در مقابل کارمندان فعال و پرحرف، احساس عدم اطمینان خواهد داشت در حالی که رهبران درون گرا بیشتر متمایل اند به ایده های اعضای تیم گوش دهند.

محققان معتقدند که گرچه افراد برونگرا، رئیس و کارفرمای بهتری هستند و کارمندان فعال و بلندپرواز و اجتماعی، بهترین کیفیت کار را تحویل می دهند، ولی ترکیب این دو گروه نسخه شکست را رقم می زند. رهبران درون گرا مناسب ترین افراد برای هدایت یک تیم پر جنب وجوش و فعال هستند، زیرا در آرامش با آنها حرف می زنند و توضیح می دهند که چه انتظاری دارند.