دلایلی برای اینکه به سمت شهر هوشمند و هوشمندسازی شهر باید رفت

همزمان با افزایش تعداد شهرهای بزرگ در کشور، مدیریت آن ها نیز روز به روز سخت تر می شود؛ کنترل حجم عظیمی از جمعیت در حوزه های مختلف مربوط به ترافیک، اوقات فراغت و انرژی شهرهای بزرگ بدون استفاده از فناوری های اطلاعاتی و ارتباطاتی جدید امری بسیار دشوار خواهد بود.

به گزارش ایسنا، کمتر حوزه ای را در قرن 21 می توان یافت که به فناوری های جدید اطلاعاتی و ارتباطاتی نیاز نداشته نباشد یا به عبارتی از آن ها استفاده نکنند؛ در این بین شهرها به دلیل وجود مسائل خاص و بسیار پیچیده ای که در خود دارند، از همه بیشتر به فناوری های جدید وابسته هستند. اکنون مباحث شهروند هوشمند، خانه هوشمند، اقتصاد هوشمند، حمل و نقل هوشمند و انرژی هوشمند از جمله مباحث مربوط به هوشمندسازی شهرها هستند که درصورت تحقق یافتن می توانند در کنار هم پازل شهر الکترونیکی یا هوشمند را کامل کنند.

در کشور ما اما هوشمندسازی شهرها در ابعاد کلان قبل از هر چیز نیازمند تعامل دستگاه های مربوطه است؛ وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات با ایجاد بسترهای زیرساختی می تواند زمینه های لازم را برای ورود شهرداری ها به این مقوله شهر هوشمند فراهم کند. در همین راستا اخیرا وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات، تاکید کرده بود که حرکت به سمت شهر هوشمند و هوشمندسازی شهر در سراسر کشور به گفتمان سازی نیاز دارد و این همایش ها و نمایشگاه ها می تواند بر گفتمان سازی و آشنایی دست اندرکاران این عرصه با اهمیت شهر هوشمند موثر باشد.

شهر هوشمند؛ ضرورت حکمرانی آینده

محمدجواد آذری جهرمی همچنین با بیان اینکه شهر هوشمند، کالای لوکس، فرصت و موقعیت نیست و ضرورت حکمرانی آینده شهرهاست تصریح کرده بود که حوزه تخصصی شهر هوشمند و تاثیر آن در زندگی بشر به عنوان الزاماتی است که باید به آن پرداخته شود و اگر بخواهیم مدیریت منابع را بهتر و برای مردم رفاه ایجاد کنیم و همچنین به مبارزه با فساد و بهبود شاخص های مدیریتی بپردازیم، چاره ای جز روی آوردن به شهر هوشمند نداریم. بخش عمده ای از رشد اقتصادی در دنیا با نگاه بهره وری بوده که یکی از پیشران هایش حوزه فناوری است.

وزیر ارتباطات و فناوری اطلاعات در بخش دیگری از صحبت هایش به حوزه تاثیرگذار فیبر اشاره کرد و گفت: در برنامه ششم توسعه برنامه ریزی کردیم که متوسط سرعت دسترسی مردم به شبکه ها به حداقل ۲۰ مگابیت در ثانیه برسد و مفهوم این است که دیگر ADSL جایگاهی در تکنولوژی روز ما ندارد و باید فیبر را تا منازل ببریم اما ظرفیت ایجاد شده در حال حاضر کافی نیست زیرا مشکلاتی وجود دارد که یکی از این مشکلات سرمایه گذاری و دیگری تعامل با شهرداری هاست. البته این رویکرد در مجموعه شهری وجود دارد تا جلسات موثری با شهرداری ها برگزار کردیم تا بتوانیم با این تعاملات تغییرات جدی در زندگی مردم و به واسطه مدل همکاری و نوع دیدگاه شهر هوشمند ایجاد کنیم.

شهر هوشمند اما کالای لوکس، فرصت و موقعیتی نیست بلکه ضرورت حکمرانی آینده شهری بوده که باید صورت پذیرد. ورود فناوری اطلاعات در عرصه های مختلف که یکی از آن ها مدیریت شهری است، با بهبود بهره وری همراه بوده است. بنابراین نتیجه ترویج فناوری اطلاعات و مدیریت شهری، بهبود بهره وری است که این مهم می تواند در عرصه های مختلف وجود داشته باشد.

سال جاری ۲۰۱۸ میلادی سال شهرهای هوشمند

وب سایت i-HLS، در گزارشی بیان کرده که اینتل با همکاری موسسه پژوهشی جونیپر به تازگی اعلام کرده است که سال ۲۰۱۸ میلادی سال شهرهای هوشمند و توسعه زیرساخت های لازم برای آن خواهد بود چراکه این روزها شهرها و کشورهای بسیاری در جهان درصدد برقراری اینترنت اشیا و تبدیل شهرهای کنونی پیشرفته به شهرهای هوشمند هستند تا به شهروندان خود سرویس و خدمات هوشمند و جدیدی را ارائه کنند. تحلیلگران بر این باورند که سال ۲۰۱۸ میلادی سال شهرهای هوشمند و توسعه زیرساخت های لازم برای آن خواهد بود.

موسسه Smart Cities Index هم به تازگی در جدیدترین گزارش خود به بررسی فهرست شهرهای هوشمند در جهان و شاخص هایی که برای انتخاب این شهرها در نظر گرفته شده، پرداخته است که از این شاخص ها می توان به ساختمان هوشمند، جمع آوری هوشمند زباله، حفظ محیط زیست، دیجیتالی شدن تمامی امور دولت و کارهای اداری، دسترسی کامل، راحت و همگانی به اینترنت ۴G LTE، فراوانی دسترسی به هات اسپات اینترنت وای فای، استفاده همه گیر از گوشی های هوشمند و دستگاه های الکترونیکی، چگونگی توسعه فرآیند هوشمند شدن شهرها، سرویس به اشتراک گذاری خودرو و تاکسی آنلاین، هوشمند کردن سیستم ترافیک، آموزش، مشارکت شهروندان، پارکینگ هوشمند، انرژی پاک، توسعه ناوگان حمل و نقل عمومی برقی و الکتریکی، سرعت بالای اینترنت و حمل و نقل عمومی هوشمند اشاره کرد.

شهر هوشمند در واقع یک منطقه شهری است که از انواع مختلف سنسورهای الکترونیکی برای جمع آوری اطلاعات و تحلیل آنها استفاده می کند که این اطلاعات برای مدیریت دارایی ها و منابع شهری کارآمد است. این پروسه، شامل اطلاعات جمع آوری شده از شهروندان، دستگاه ها و منابع شهری است که پردازش و تجزیه و تحلیل می شود تا به نظارت و مدیریت ترافیک و حمل و نقل، سیستم، نیروگاه، آب، تأمین شبکه های، زباله، مدیریت، قانون اجرای سیستم های اطلاعاتی و مدارس و کتابخانه ها و بیمارستان ها و دیگر خدمات اجتماعی کمک کند.