ما می خواهیم Ikea جدید باشیم

ینگ لی، یکی از موسسان خرده فروشی مبلمان آنلاین «Made.Com» در مصاحبه ای به گفت وگو درباره علاقه خود به کنترل اوضاع، ماموریت و وظیفه اش در راستای ایجاد تغییری اساسی در رابطه با خرید کاناپه می پردازد.

در ادامه، این گفت و گو به نقل از  ام بی ای نیوز ارائه می شود.

چگونه ایده تأسیس سایت Made.com به ذهن تان رسید؟

ما در نخستین کسب و کار خود (سایت تجارت الکترونیک Myfab، تاریخ تأسیس سال 2007) فروش همه چیز از کالاهای دنیای مد گرفته تا لوازم الکترونیکی را در برنامه کاری خود قرار دادیم و به این نتیجه رسیدیم که آمار فروش مبلمان در سایت مان واقعا رو به افزایش است. یک دوست در چین که تولید کننده مبلمان بود به من گفت که او یک کاناپه را به قیمت 400 پوند به ماموران فروش می فروشد، آنها سپس مجددا اقدام به فروش آن به یک عمده فروش در اروپا می کنند، اما وقتی سرانجام پای محصول به فروشگاه می رسد، قیمت آن بسیار بالا رفته است. در فروشگاه همان کاناپه 3000 پوند فروخته می شود. من در ادامه به استفاده از اینترنت به عنوان فرصتی برای اختلال در زنجیره تأمین نگاه کردم.

واکنش اولیه به این ایده چه بود؟

اگر قرار بود به حرف های مردم درباره ایده ام گوش دهم، هرگز این کار را شروع نمی کردم. برخی افراد این ایده را محال یا بسیار سخت می دانستند یا معتقد بودند که من باید پنج یا ده سال دیگر دست به اجرای آن بزنم، اما من ایمان داشتم که اگر شما قیمت مبلمان را با همان کیفیت تولید به یک سوم کاهش دهید، شاید 100درصد از مشتریان راه خرید آنلاین را انتخاب نکنند، اما اگر 10درصد آنها نیز از شما خرید کنند، به چیزی فراتر از هدف تعیین شده دست خواهید یافت.

به عقیده شما Made.com چگونه روی صنعت مبلمان تاثیر گذاشته است؟

قبل از تاسیس سایت Made.com در سال 2010، صنعت مبلمان در 50 یا 60 سال گذشته تغییری نکرده بود. آخرین تحول Ikea بود که واقعا شیوه رفتار مردم حین خرید مبلمان را تغییر داد. این برند مبلمان کاربردی را به قیمت متداول و مرسوم عرضه و خارج از شهر مردم را تشویق به خرید محصولات خود کرد، اما حالا دیگر رویکرد Ikea کاملا قدیمی شده است. هدف ما پیشگامی در گرایش آتی مردم به امتحان روش جدید خرید لوازم و اجناس مورد نیاز خانه و تبدیل شدن به یک جایگزین واقعی برای Ikea است. ما خود را به عنوان مبلغ سبک طراحی عالی و تمام عیار با قیمت های مناسب و مقرون به صرفه در نظر می گیریم. ما این صنعت را مجبور به رشد و نمو می کنیم. رقابت در این حوزه همچنان به چشم می خورد، اما با این وجود ما در آن پیشگام بودیم.

چرا شما پارسال از جایگاه خود به عنوان مدیرعامل صرف نظر کردید؟

من بیشتر از یک مدیر خود را یک فرصت آفرین می دانم. امروزه با بیش از 400 نفر کارمند در سرتاسر جهان (انگلستان تا آمریکا، هلند، آلمان و بلژیک) و آمار فروش نزدیک به 100 میلیون پوند، من آنقدر اعتماد به نفس دارم تا تبدیل به یک مدیر حرفه ای شوم و از طرف خود به مدیریت امور بپردازم. با وجود انصراف از منصب مدیرعاملی، من هنوز یکی از سهامداران اصلی Made.com به حساب می آیم. فیلیپ (چاینیوکس، مدیرعامل جدید) برای رسیدن به این جایگاه پیشرفت و ترقی کرده و با درک درست از ماهیت کسب و کار Made.com باعث شده است تا من کاملا به او اعتماد داشته باشم. به تدریج، با اطمینان از امکان استقلال بیشتر یک کسب و کار، من احتمالا دوباره کسب و کار جدیدی را راه خواهم انداخت. من فهرستی از حدود 30 ایده جدید در دست دارم و از طریق اجرای آنها آینده خود را خواهم ساخت.

آیا شما هیچ طرحی برای فروش Made.com در نظر گرفته اید؟

من علاقه ای به فروش این کسب و کار ندارم. در سال 2015 ما 60 میلیون دلار (38 میلیون پوند) از بودجه خود را صرف حفظ کسب و کار کردیم (از شرکت سرمایه گذاری ریسک پذیر Partech Ventures و صندوق های سرمایه گذاری خصوصی Fridelity Growth Ventures). به عنوان یک کسب و کار ما همیشه از لحاظ مالی کارآمد و مؤثر بوده ایم چنان که  (38 میلیون پوند سرمایه گذاری) احتمالا برای آینده قابل پیش بینی کافی است. ما از آنچه تاکنون داشته ایم کاملا راضی هستیم.

شما به چه چیز بیش از همه می بالید؟

از افتخارات من می توان به تشکیل یک تیم واقعا خوب در ابتدا اشاره کرد. من آنقدر خوش شانس بودم تا با برنت (هابرمن) به عنوان مربی، نخستین سرمایه گذار و یکی از موسسان سایت شریک شوم. من در چین بزرگ شدم و نخستین کسب و کارم را در فرانسه راه انداختم، بنابراین وقتی به انگلستان آمدم هیچ کس را در این کشور نمی شناختم. بدون برنت، من احتمالا نمی دانستم از کجا می توانم دیگر سرمایه گذاران و نیرو های نوآموز مورد نیاز خود را پیدا کنم.

بزرگ ترین درسی که در این مدت یاد گرفتید، چیست؟

اهمیت محول کردن کار ها به دیگران. در نخستین سال های فعالیتMade.com، ما بسیاری از کارها را خود انجام می دادیم. این اتفاق بنا به میل و انتخاب ما بلکه به ضرورت رخ داد زیرا ما پول برای استخدام نیروی کار نداشتیم. من علاقه مند به کنترل اوضاع بودم. آنقدر از عاقبت پیشرفت بد کار ها می ترسیدم که نمی توانستم انجام آنها را به دیگران محول کنم. به نظر برخی افراد طرز فکر انسان می تواند تبدیل به یک مانع بر سر کارش شود، بنابراین حدود سه سال پیش من به جای تلاش برای افزایش ارزش و اهمیت نقش خود در سایت، کم کم شروع به بیرون کشیدن خود از این فرآیند کردم.