مزیت رقابتی پایدار (SCA)

برای شروع بهتر است مزیت رقابتی پایدار را با یک مثال توضیح داده و تعریف کنیم. فرض کنید یکی از بهترین شاگردان مدرسه هستید. باهوشید، اطلاعات زیادی دارید و به طورکلی از نظر ظاهر و برخورد هم فوق العاده هستید. شکی نیست که همه افراد کلاس نظر خوبی نسبت به شما داشته و از دوستی با شما ابراز رضایت می کنند. این همان مزیت رقابتی شماست. حالا فرض کنید براساس تلاش ها و دستاوردهای خودتان به یک کلاس بالاتر یا حتی یک مدرسه دیگر نقل مکان می کنید.

فکر می کنید در این مدرسه یا کلاس جدید هم بهترین موقعیت را نصیب خودتان می کنید؟ آیا همه بچه ها در این مدرسه هم شما را دوست خواهند داشت؟ خب باید گفت اگر از تجربه قبلی حضور در مدرسه، موضوع یا نکته جالبی یاد گرفته باشید که قابل  استفاده در این مدرسه جدید هم باشد و به عبارتی سرمایه ای برای شما باشد، بدون شک در این مدرسه هم دیر یا زود شما را به عنوان رهبر خواهند شناخت.

در واقع می توان گفت در این شرایط شما دارای یک مزیت رقابتی شده اید که از طریق آن می توانید یک موقعیت رقابتی طی یک بازه زمانی به دست آورده و آن را برای خود حفظ کنید. ازاین رو در رابطه با کسب وکار و تجارت هم باید گفت، یک مزیت رقابتی پایدار عنصر یا فاکتوری در حوزه کسب وکار شماست که یک مزیت رقابتی معنادار در برابر رقبای فعلی و آینده شما برایتان به ارمغان می آورد.

درحالی که گزینه های استراتژیک مختلفی وجود دارند که مسیرهایی را برای کسب مزیت رقابتی پایدار برای شما ایجاد می کنند (مثلا کیفیت، طراحی محصول، ارزش از طریق هزینه های پایین تولید و...)؛ اما کسب یک مزیت رقابتی پایدار بسیار مؤثر اغلب سخت و دشوار است، چرا که تقلید یا بازتولید یک مزیت رقابتی پایدار توسط رقبا هم سخت و هم قابل توجه است.

یک مزیت رقابتی پایدار برای یک کسب وکار در برابر کسب وکارها و بنگاه های تجاری رقیب یک مزیت نسبی ایجاد می کند که قابل حفظ و نگهداری توسط آن بنگاه بوده و در طول زمان توسط دیگر رقبا مورد فرسایش قرار نمی گیرد.

به این ترتیب، یک کسب وکار ممکن است در یک زمینه خاص دارای یک مزیت رقابتی باشد که موجب ارائه ارزش بیشتر و بزرگ تر به مصرف کنندگان خودش شود (در قالب قیمت های پایین یا مزایای بیشتر با قیمتی بالاتر) که این  یک ارزش نسبی در برابر رقبای آنها محسوب شود، اما این مزیت های رقابتی ممکن است به عنوان مزیت پایدار در نظر گرفته نشوند، خصوصا زمانی که نرخ و مزایای تغییر تکنولوژیک از توانایی های بنگاه موردنظر برای منفعت بردن از چنین تغییراتی سبقت بگیرد.

هر گزینه استراتژیکی که توسط یک بنگاه انتخاب می شود، مدیران باید به خوبی بدانند که استراتژی موردنظر باید دارایی ها و توانایی های سازمانی را تغییر داده و ضعف های آنها را خنثی سازد. بخش عمده ای از توسعه استراتژی بازاریابی و اجرای آن مرتبط با پیگیری و دنبال کردن مزیت رقابتی پایدار توسط یک بنگاه است.

بازاریاب ها باید به خوبی بدانند که یکی از هدف های اصلی استراتژی بازاریابی یک بنگاه به دست آوردن و حفظ یک مزیت رقابتی پایدار است، درحالی که تقریبا تمامی مزیت های رقابتی پایدار در بلندمدت ممکن است تنها به صورت موقت به دست بیایند، بااین وجود پیگیری و دنبال کردن آنها باید بهترین و مهم ترین موضوع در بین تصمیمات استراتژیک از قبیل شیوه رقابت آن بنگاه با دیگر رقبا (مثلا استراتژی محصول، استراتژی تولید)، اساس رقابت به لحاظ توانایی ها و امکانات، ارزش های ارائه شده و انتخاب محل موردنظر برای رقابت در رابطه با بازار محصول و انتخاب رقبا باشد.