فروشنده اطلاعات فیس بوک چه کسانی بودند؟

پس از رسوایی فیس بوک این سوال پیش آمد که چه کسانی اطلاعات کاربران را به فروش می رسانند و خریدار اطلاعات چه کسانی بودند؟

به گزارش زویمت سایت Emma's Diary سایتی مناسب برای والدین دارای نوزاد است. والدین می توانند با پرداخت هزینه ای ۲۰۰ پوندی، نکاتی آموزشی در خصوص کودکان خود دریافت کنند. این وب سایت، تبلیغی برای عرضه مجانی پوشک نوزادان ارائه کرده بود. والدین برای دریافت پوشک های مجانی باید به وب سایت اجازه می دادند تا از داده های آن ها به منظور اهداف تبلیغاتی گوناگون استفاده کنند. اما بعدتر مشخص شد که داده های والدین در سال ۲۰۱۷ به حزب کارگر بریتانیا فروخته شده است؛ در صورتی که قرار نبود از داده ها برای فعالیت های سیاسی احزاب استفاده شود. وب سایت مذکور، اکنون باید به دلیل همین فروش غیرمجاز اطلاعات جریمه ای را بپردازد. این جریان هم بخشی از ماجرای تبلیغات سیاسی بود که به دنبال رسوایی کمبریج آنالیتیکا به وقوع پیوست.

سوء استفاده از اطلاعات کاربران فیسبوک، درگاه جدیدی را به سوی اکوسیستم های پیچیده تبلیغات آنلاین باز کرد؛ دنیایی که در آن دلالان اطلاعات نقش اصلی را بازی می کنند.

اطلاعات در حال حاضر مانند سوخت جدیدی هستند که دلالان اطلاعات از آن به تمامی روش هایی که می توانند استفاده می کنند. آن ها داده ها را از صدها منبع مختلف در دنیا جمع آوری می کنند: از اطلاعات سرشماری گرفته تا ارزیابی ها، سوابق عمومی و حتی برنامه های کارت وفاداری (براساس میزان وفاداری مشتری ها، مزیت های خاصی به آن ها اعطا می شود). دلال ها بعد از جمع آوری اطلاعات، آن ها را به سازمان های مختلف می فروشند. محققی که در سال ۲۰۱۴ در مورد نقش دلال اطلاعات نوشت، سازمان آن ها را سازمانی مخفی و غیر قابل رویت معرفی کرد.

یک قانون نظارتی کامل برای صنعت دلالی اطلاعات وجود ندارد؛ البته با معرفی مقررات حفاظت از اطلاعات عمومی (یا GDPR) در اتحادیه اروپا، کنترل کننده های داده باید تضمین دهند که کاربران می دانند از اطلاعات آن ها در چه جاهایی استفاده می شود.

Acxiom و Experian شاید شناخته شده ترین دلالان داده باشند که از این راه پول زیادی هم به دست آورده اند. Acxiom در سال مالی ۲۰۱۸، حدود ۹۵ میلیون دلار (معادل ۷۱ میلیون پوند) سودآوری داشت و به تازگی توسط غول تبلیغاتی IPG خریداری شد.

البته هزاران بازیگر کوچک تر در عرصه دلالی اطلاعات حضور دارند؛ اما باید به این ها، نرم افزارها و وب سایت ها را نیز اضافه کرد. نرم افزارها و وب سایت ها با رضایت مشتری ها و کاربران اطلاعات، آن ها را استخراج می کنند و به نهادهای تبلیغاتی می فروشند. سازمان ICO از انگلستان برای بررسی دلالی ها، نهادهای Experian، Lifecyle marketing (مالکان Emma's Diary، (CACI، و Data8 را مورد بازرسی قرار داد.

کمپین های دیجیتالی در حال حاضر برای احزاب سیاسی بسیار مهم هستند. این کمپین ها، روابط پیچیده ای با دلال ها و شرکت های تحلیل داده دارند. در ماجرای فیسبوک هم ردپای سه شریک دلال دیده می شد: Acxiom، Experian، و Oracle Data Cloud. اطلاعات کاربران به احزاب سیاسی فرستاده می شد تا آن ها بتوانند براساس جنسیت، موقعیت مکانی، علایق و رفتارها شناخت بهتری از جامعه مخاطب خود داشته باشند. مشخصا در صورت داشتن اطلاعات کافی از جامعه ی هدف، پیاده سازی طرح ها ساده تر و بهتر صورت می گیرد.

برخورداری از اطلاعات باعث می شد که احزاب سیاسی بتوانند هدف خود را بسیار موثرتر براساس اطلاعات به دست آمده تعیین کنند. اطلاعات شامل موارد مختلفی می شدند؛ از جمله این که؛ آیا آن ها مالک خانه ی خود هستند، آیا آن ها قصد خرید خودرو دارند، یا آیا مشتری وفادار برند خاصی هستند یا خیر.

به عنوان مثال، تبلیغ کننده ای قصد دارد خانمهایی را که به تازگی مادر شده اند، هدف خود قرار دهد. تبلیغ کننده می تواند از اطلاعات دلال ها درمورد اشخاصی که به تازگی وسایل مربوط به بچه داری را خریداری کرده اند، استفاده کند.

Facebook اکنون اعلام کرد که به چنین شیوه ای پایان خواهد داد. این شیوه یکی از روش های کلیدی تبلیغ کنندگان برای جذب و دریافت اطلاعات کاربران در مورد دوستان، سبک زندگی، خانواده ها، مسائل مالی و سلامتی آن ها بود.