شکستن سد تحریم ها و به ثمر نشستن برجام اکنون وارد سال دوم خود شده و به گفته کارشناسان اقتصادی سال ۱۳۹۶ می تواند با ورورد سرمایه گذاران خارجی به کشور سال رونق اقتصادی ایران باشد.
به گزارش ایسنا، بی شک یکی از مهم ترین مولفه های اقتصاد کشور منابع هیدروکربوری است که توسعه این منابع و بهره برداری از آن ها با حضور غول های نفتی جهان، علاوه بر جبران عقب ماندگی های صنعت نفت در نتیجه تحریم های اقتصادی می تواند به شکوفا شدن هرچه بیشتر اقتصاد کشور و دستیابی به هدف های تعیین شده موثر باشد.
یکی از جدی ترین آسیب هایی که تحریم های اقتصادی طی چهار سال به کشور وارد کرد از بین بردن اعتماد فعالان اقتصادی برای سرمایه گذاری در کشور بود و بخش عمده تلاش مسئولان کشوری مخصوصا در حوزه های اقتصادی از سرگیری تعاملات و مذاکرات با سرمایه گذاران و بازگرداندن اعتماد و تمایل کشورهای خارجی برای فعالیت در ایران بود. قاعده ای که وزارت نفت نیز از آن مستثنی نبوده و بی شک می توان گفت مسئولان این وزارت خانه از موفق ترین مذاکره کنندگان برای جلب اعتماد خارجی ها به شمار می روند.
مسئولان وزارت نفت دولت یازدهم نه تنها تواسنتند در کوتاه مدت میزان تولید نفت کشور را افزایش داده و جایگاه ایران را در بازارهای جهانی نفت بازیابی کنند، بلکه غول های نفتی جهان را به میز مذاکره کشانده و بستر لازم برای حضور شرکت های بزرگ نفتی دنیا را در صنعت نفت ایران فراهم کردند. بستری که حضور شرکت های ایرانی در کنار شرکت های خارجی مهم ترین شاخصه آن بود.
کارشناسان بر این باورند که در همکاری های اقتصادی و تجاری با جهان مخصوصا در حوزه نفت و گاز توپ در زمین ایران است. نیاز روزافزون اقتصاد جهانی به منابع نفت و گاز از یک سو و برخورداری ایران از بیشترین ذخایر نفت و گاز جهان از سوی دیگر، نه تنها نفت و گاز را به مزیت و ظرفیت اصلی اقتصاد ایران تبدیل ساخته بلکه در سال های اخیر، صنعت نفت و گاز ایران به دلیل تحریم های اقتصادی از ظرفیت انباشته برای سرمایه گذاری برخوردار کرده است.
قراردادهای نفتی با شرکت های بزرگ خارجی ضمن ایجاد گردش مالی بالا، زمینه حضور و مشارکت بانک ها و موسسه های مالی بزرگ بین المللی و همچنین موسسه های بین المللی بیمه را در قراردادها و به دنبال آن حضور آن ها در ایران فراهم کرده است و از این طریق مشکل ارتباط های بانکی که پس از اجرای برجام به دلیل بی اعتمادی بانک ها و موسسه های مالی بین المللی به ایران، به تدریج برطرف خواهد شد.
از سوی دیگر موضوعی که اهمیت حضور سرمایه گذاران خارجی را در صنعت نفت ایران بیش از پیش پررنگ می کند نبود سرمایه کافی در کشور برای توسعه میادین نفت و گاز و در نتیجه هدر رفت این سرمایه های ملی می شود.
به گفته صاحب نظران اقتصادی سالانه بخشی از سرمایه گذاری از طریق منابع وزارت نفت تامین می شود و بخش عمده ای باید توسط منابع خارجی تامین شود و اگر تامین منابع توسط سرمایه گذاران خارجی تامین نشود افزایش ظرفیتی که وزارت نفت در نظر گرفته محقق نخواهد شد، زیرا منابع وزارت نفت تنها می تواند از افت تولید نفت جلوگیری کند و برای توسعه باید از سرمایه سرمایه گذاران خارجی استفاده کرد و چنانچه برای حضور شرکت های خارجی در ایران از برنامه مشخصی پیروی شود و برنامه ریزی دقیقی در این راستا صورت بگیرد ایران در بلند مدت می تواند صادر کننده خدمات باشد.
همچنین طبق آمارهای ارائه شده از سوی مسئولان نفتی کشور نفت ایران بدون حضور شرکت های بزرگ نفتی در کشور نمی تواند نقشی در جهان ایفا کند، زیرا ایران به تنهایی پولی برای سرمایه گذاری ندارد و بیش از ۷۰ درصد منابع لازم برای توسعه میادین نفتی و گازی باید توسط شرکت های بزرگ نفتی دنیا تامین شود.