«گردن زنی» یک تجربه دیدنی برای علاقه مندان به ژانر پلیسی-جنایی

سریال «گردن زنی» محصول اختصاصی فیلم نت از معدود آثار پلیسی-جنایی ایرانی است که با نمایش صریح خشونت، دنیای تاریک جرم و جنایت را واقعی تر از همیشه به تصویر کشیده و با اقتباس از پرونده های جنایی واقعی، سعی کرده تا به زیر پوست خونین این جرم ها برود.

به گزارش فیلم نت نیوز، سامان سالور در سریال «گردن زنی» یک اثر جنایی با خشونت بالا و صریح که در دنیای سینمایی ایران کم نظیر است ارائه کرده؛ سریالی که گفته می شود بر اساس یک سری پرونده جنایی واقعی بوده و شاخ و برگ هایی به آن داده شده تا با داستان جذاب تری روبرو باشیم. «گردن زنی» تاکنون سه قسمت مهمان خانه ها بوده و در این سه قسمت تقریباً تکلیف خود را مشخص کرده است: یک سریال جنایی بزرگسال که قرار است داستانی پیچیده را روایت کند.

گفته می شود نویسنده سریال «گردن زنی» برای نوشتن این سریال از چند پرونده جنایی بسیار معروف الهام گرفته که مهمترین آن به پرونده کشته شدن نازنین و بهزاد در سال ۱۳۹۷ برمی گردد. در آن سال زوج جوانی به نام نازنین و بهزاد به شکل وحشیانه ای در شب عروسی شان به قتل رسیدند. اقتباس از پرونده های جنایی موضوعی است که سال ها پیش توسط احمد محققی در دنیای ادبیات فارسی رایج شد و حالا چند سالی است که پای آن به سینما هم کشیده شده است. واقعیت اینست که اقتباس از این ماجراها در دنیا همیشه مرسوم بوده و ترند شدن آن در سینمای ایران با اینکه دیر رخ داده اما حال و هوای هیجان انگیزی به آثار جنایی داده و کیفیت این آثار را یک سر و گردن افزایش داده است. بی بدن، علفزار، متری شش و نیم و… تنها چند مورد از این اقتباس ها و نیمه اقتباس ها هستند که جملگی در بین آثار خوبی سینمای کشورمان قرار دارند.

اقتباس های این چنینی نشان می دهد پرونده های قضایی چه منبع خوبی برای ساخت فیلم و سریال هستند و فیلمنامه نویسان ایرانی با منبعی ارزشمند روبرو هستند که اگر درست به سراغ آن ها بروند به فیلمنامه ای قوی دست پیدا می کنند و از آن مهمتر این سکان هدایت تبدیل فیلمنامه به یک اثر سینمایی است که باید در دست افراد کاردرست باشد تا خروجی کار تبدیل به یک اثر درخور توجه باشد. سامان سالور با سینمایی جنایی چندان غریبه نیست البته «گردن زنی» اولین ورود جدی او به این ژانر بوده است و توانسته با سبک کارگردانی خاصی که دارد، «گردن زنی» را تبدیل به اثری کند که در جای جای آن امضای سالور باشد.

سریال «گردن زنی» اگر قرار بود در محیطی مثل صدا و سیما درست و پخش شود، قطعاً نمی توانست به محبوبیت و کیفیت فعلی خود برسد. پلتفرم های اینترنتی نظیر فیلم نت توانستند فضایی بازتر برای پخش این سریال ها دست و پا و کاری کنند تا شاهد تصاویری باشیم که در حالت عادی از تلویزیون ملی پخش نمی شود. «گردن زنی» با نمایی از یک عروسی شروع می شود، یک عروسی جذاب و لوکس که با فیلمبرداری بی نظیر و نورپردازی دقیق یک جلوه بصری خارق العاده را پدید آورده است. طراحی صحنه و لباس نکته مهمی است که در تمامی سکانس های «گردن زنی» مشاهده می شود.

داستان «گردن زنی» از پوسترها و تیزرهای قبل از نمایش هم تقریباً مشخص بود: در شب عروسی یک زوج جوان، مردی برای تسویه حساب با داماد، وارد خانه این زوج می شود و عروس و داماد را می کشد و از آنسو به دلارهای بسیار زیاد داخل گاوصندوق این زوج هم دستبرد می زند؛ موضوعی که بودار است و باید در ادامه سریال دید که قصد و نیت این فرد از دزدیدن دلارها دقیقاً چه بوده است. با توجه به ریتم تندی که از سریال در دو قسمت اول شاهد بودیم، می توان امیدوار بود که این ریتم در بقیه اپیزودها هم رعایت شود هرچند در قسمت سوم ترمز شدیدی به این ریتم سریع وارد شده و حالا در فاز کند بودن داستان هستیم، به نظر می رسد کارگردان قصد دارد یکی دو قسمتی را با یک روند آهسته تر، به شخصیت پردازی دقیق تر و بهتر شخصیت ها که جزو ضعف های «گردن زنی» محسوب می شود و در ادامه بیشتر به آن اشاره می کنیم، بپردازد.

«گردن زنی» مانند بسیاری از سریال های این چند سال اخیر در پلتفرم ها، وارد دنیاهایی می شود که در زندگی عادی مردم رویت نمی شود. مبارزات خیابانی زیرزمینی که شبیه به دنیای فایت کلاب فینچر است در زیر پوست شهر تهران به این شکل برگزار نمی شود. با این حال نباید فراموش کنیم که با یک اثر سنیمایی روبرو هستیم و قرار نیست که در یک سریال با دنیای رئال سر و کار داشته باشیم. فضاسازی که گردن زنی می کند تمامی این صحنه های اغراق آمیز و دور از ذهن را تبدیل به تصاویری باورپذیر می کند و کارگردان می تواند جهان سینمایی خودش را خلق کند. ما با یک دنیای سیاه و تیره روبرو هستیم که در آن مبارزات زیرزمینی وجود دارد و خلافکارها و اراذل و اوباش، دنیای خاص و منحصر به فرد خود را دارند. این جهانسازی در برخی سریال ها درست از آب درمی آید و در برخی سریال با نقص همراه است و خوشبختانه در «گردن زنی» تصویر آن باورپذیر به نمایش در آمده است.

سامان سالور در «گردن زنی» جهانی ساخته که شبیه به فیلم های پلیسی رایج ایرانی نیست، بازرس و معاونینش در اینجا هیچ رنگ و بویی از نیروی انتظامی و پاسگاه ندارند و شبیه به بازرس های خصوصی هستند که در آثار هالیوودی شاهد آن هستیم. نه خبری از لباس مرسوم پلیس است و نه خبری از ماشین های نهادهای انتظامی و قضایی. همه چیز شبیه به یک نمایشنامه جنایی خارجی به تصویر کشیده شده و همین موضوع باعث شده تا دست کارگردان در روایت قصه خودش بازتر باشد. پلیس و قهرمان قصه می تواند عاشق مقتول باشد و در این راه احساسات شخصی خودش را وسط بگذارد بدون آنکه قرار باشد این اثر جنایی تبدیل به یک نمایش میهن پرستانه و خدمت به دولت و خلق و… باشد. یک اثر پلیسی خالص که همانطور که گفته شد با دنیای واقعی ما همخوانی ندارد اما این حال و هوای هالیوودی بودن اثر و بومی سازی کردن آن، فضای تازه و جدیدی در سریال سازی است که بیشتر به مخاطب امروزی می چسبد.

«گردن زنی» پر از شخصیت و کاراکتر است و در این سه قسمت امکان پرداخت به تک تک انی شخصیت ها میسر نبوده، درواقع به نظر می رسد قرار نیست با بیشتر آن ها چندان آشنا شویم. شخصیت پردازی ضعیف برخی کاراکترها جزو نقاط ضعف «گردن زنی» تا به اینجای کار به حساب می آید. «گردن زنی» پر از ستارگان دنیای سینما است و در بیشتر سکانس های آن ما شاهد چندین بازیگر قوی روی صفحه تلویزیون هستیم اما این تیم بازیگری خارق العاده چندان با یکدیگر جفت و جور نشدند. بازیگران در حباب فردی خود بازی می کنند و شیمی درستی بین آن ها شکل نگرفته است. بازی مصنوعی که از اکثر بازیگران دیده می شود باعث شده که نقص های شخصیت پردازی کاراکترها بیشتر دیده شود. به نظر می رسد این مشکل می تواند طی پخش قسمت های آتی مجموعه و با پرداخت دقیق تر به کاراکترها، کمرنگ تر شود و می توان امیدوار بود که گروه بازیگری نیز با پیشروی در کار، شیمی قوی تری را در خود ایجاد کند.

«گردن زنی» با قدرت کار خود را شروع کرد و در قسمت سوم پیچش جدیدی به داستان آن وارد شد به طوری که موضوع قتل حالا دیگر یک قتل ناموسی تکراری و کلیشه ای نیست و به نظر می رسد با داستان جذاب تر و هیجان انگیزتری روبرو خواهیم بود. این سریال شاید در وهله اول شبیه به آثار همرده خود در سایر شبکه های اینترنتی بود اما با پیشروی در داستان نشان می دهد که تفاوت های اساسی با سریال های حول محور لات و لوت ها و قتل های ناموسی دارد و یک کلاف پیچیده تر را در جیب خود قایم کرده است. سامان سالور ورق های قدرتمند خود را نگه داشته تا در ایپزودهای بعدی رو کند و پیش بینی می شود «گردن زنی» همانطور که یک پایلوت (اپیزود اول) طوفانی را به نمایش درآورد، در قسمت های پایانی نیز وارد فاز هیجان انگیز تندی شود که در نوع خود بی نظیر باشد. در نهایت به طور کلی باید گفت سریال «گردن زنی» یک تجربه دیدنی برای علاقه مندان به ژانر پلیسی-جنایی است.

آرش پارساپور

سریال «گردن زنی» را در فیلم نت تماشا کنید